Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Ας μην ξεχνάμε ότι καμιά ευχή δεν θα πιάσει τόπο, αν την αφήσουμε μόνο στα χέρια των άλλων...

Οχι πως οι προηγούμενες χρονιές ήταν τίποτα καταπληκτικές. Οι εξελίξεις στη χώρα μας και στον κόσμο δεν επιτρέπουν, εδώ και πολύ καιρό, ούτε ιδιαίτερο ενθουσιασμό ούτε υπερβολική αισιοδοξία. Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίζονται όλο και περισσότερο από τα μέτρα ασφαλείας για την αντιμετώπιση των κάθε λογής εξτρεμισμών. Το βιοτικό επίπεδο υποχωρεί συνεχώς και η οικονομική ανάπτυξη θυσιάζεται στον βωμό μιας ασταμάτητης λιτότητας. Η χρονιά που τελειώνει σήμερα σφραγίστηκε, ωστόσο, με τον χειρότερο τρόπο από γεγονότα και εικόνες που χαράχτηκαν βαθιά στην ψυχή και στο μυαλό μας και που πολύ δύσκολα θα διαγραφούν από το συλλογικό μας υποσυνείδητο.
Ποιος Ελληνας πολίτης μπορεί να συμβιβαστεί με τις ντροπιαστικές εικόνες των αστέγων που στόλισαν χριστουγεννιάτικο δένδρο στο πεζοδρόμιο, με τις ατέλειωτες ουρές στα κοινωνικά συσσίτια αλλά και μπροστά στα τραπεζικά μηχανήματα που μοίραζαν με δόσεις ακόμα και τα πιο πενιχρά εισοδήματα;
Μια ολόκληρη κοινωνία πληρώνει τις συνέπειες της πεισματικής άρνησής της να κοιταχτεί στον καθρέφτη της κρίσης, ν' αλλάξει τη σκέψη και τις συνήθειές της. Ποιος πολίτης μπορεί να συμβιβαστεί με τις φρικιαστικές εικόνες των τζιχαντιστών που αποκεφαλίζουν δημόσια αιχμαλώτους ή με τις εκατόμβες των νεκρών του Παρισιού που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τους τρελούς του Θεού; Ποιος άνθρωπος μπορεί να συμβιβαστεί με το δράμα των προσφύγων του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, μπορεί να ανεχθεί τις εικόνες συνανθρώπων του να θαλασσοπνίγονται ή να μάχονται σώμα με σώμα να περάσουν τα σύνορα του πολιτισμένου κόσμου, να υπερασπίζονται το δικαίωμά τους σε μια αξιοπρεπή ζωή;
Το άψυχο κορμάκι του Αϊλάν είναι η εικόνα του 2015, η εικόνα της ντροπής και της φρίκης μιας χρονιάς που όσο κι αν κλείνουμε συγκλονισμένοι τα μάτια μας μπροστά στο φοβερό θέαμα θα κυνηγάει για πολλά χρόνια έναν κόσμο που ύψωσε τείχη για να προστατεύσει την ευημερία του. Δεν ξέρω από πού μπορούμε να πιαστούμε για να στείλουμε μερικές ευχές κι ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη νέα χρονιά. Να ευχηθούμε να καρποφορήσουν οι ειλικρινείς, απ' όσο φαίνεται, προσπάθειες του Αναστασιάδη και του Ακιντζί για μια ενωμένη και ειρηνική Κύπρο. Και να ελπίσουμε ότι οι μεγάλοι του πλανήτη θα προχωρήσουν αποφασιστικά στην εφαρμογή της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Ας μην ξεχνάμε ότι καμιά ευχή δεν θα πιάσει τόπο, αν την αφήσουμε μόνο στα χέρια των άλλων...