Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Και ξαφνικά όλοι ξύπνησαν και άρχισαν να τρέχουν.

Και  ξαφνικά όλοι ξύπνησαν και άρχισαν να τρέχουν. Συζήτησαν  διάφορα σενάρια, όπως να κεφαλαιοποιηθούν οι απαιτήσεις της Τράπεζας  Πειραιώς , ανέθεσαν στην Κantor να μελετήσει το θέμα της λειτουργίας ή όχι και των τριών εργοστασίων και κατέληξαν να λειτουργήσουν το ένα .

Για όσους γνωρίζουν,  το παιχνίδι χάθηκε  πριν ξεκινήσει, δηλαδή όταν ανακοινώνονταν οι τιμές των τεύτλων. Εάν η ΕΒΖ έδινε π.χ.  5 εκατ. ευρώ  περισσότερα στους παραγωγούς και γινόταν και η κατάλληλη ενημέρωσή τους , θα συγκέντρωναν τεύτλα για τουλάχιστον 100.000 τόνους ζάχαρη και με πολύ ικανοποιητικό κόστος παραγωγής. Με παράλληλη παραγωγή του υπολοίπου της ποσόστωσης με τη διαδικασία φασόν και εισαγωγές για την κάλυψη της υπόλοιπης ζήτησης, η ΕΒΖ δεν θα είχε ζημιές και με τα κέρδη από τα εργοστάσια της Σερβίας, η Εταιρεία θα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση.

Δυστυχώς όμως οι αρμόδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν. Ακόμη και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δήλωσε εγγράφως αναρμόδιο. Το Δ.Σ. της Εταιρείας  δεν μπόρεσε να λύσει το πρόβλημα, γιατί μάλλον δεν το κατανόησε . Γι αυτό και σήμερα θερίζει τις θύελλες που έσπειρε κατά την εξαγγελία των τιμών των τεύτλων, όταν έκανε σκληρή πολιτική

Υστερα από τα παραπάνω δημιουργούνται νέα ερωτήματα, όπως:

-Υπάρχει υπεύθυνος για το αδιέξοδο στην πορεία της ΕΒΖ και το κλείσιμό της ;

-Υπάρχει υπεύθυνος για το αδιέξοδο στο θέμα της πώλησης των μετοχών;

-Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο προσελήφθη και δεύτερος σύμβουλος πώλησης των μετοχών;

-Ποια μεγάλη ευρωπαϊκή ζαχαροβιομηχανία τελικά  θα ωφεληθεί από τις εξελίξεις αυτές;