Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Από γκάφα σε γκάφα


Είναι γνωστό ότι ο πανικός είναι κακός σύμβουλος. Και δυστυχώς αποδεικνύεται ακόμη χειρότερος όταν αυτοί που αναλαμβάνουν να τον διαχειριστούν είναι επιεικώς ανεπαρκείς ή στερούνται της στοιχειώδους φρόνησης να συνεννοηθούν για τη στάση που θα τηρήσουν και τη γραμμή που θ’ ακολουθήσουν.
Προφανώς οι «λεπτομέρειες» αυτές είναι άγνωστες στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και οι χθεσινές γελοιότητες. Από τη μια ο υπουργός Δικαιοσύνης και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Παρασκευόπουλος και Τόσκας, μηνύουν τον Πανούση για διαρροή απόρρητου, εγγράφου και από την άλλη η κυβερνητική εκπρόσωπος Γεροβασίλη, ο υπουργός Εργασίας Κατρούγκαλος και ο υπουργός Ναυτιλίας Δρίτσας διαβεβαιώνουν ότι αυτά που λέει ο Πανούσης είναι παραμύθια. Το πολιτικό αλαλούμ σε όλο του το μεγαλείο.
Και δυστυχώς γι’ αυτούς είμαστε μόλις στην αρχή κι όπως και σε όλα τα άλλα προβλήματα που επιχείρησαν έως τώρα να διαχειριστούν δεν θ’ αργήσουν να καταλάβουν ότι η λαϊκή ψήφος μπορεί να σε ανεβάζει στην εξουσία, αλλά δεν σου προσδίδει την ικανότητα να διαβλέπεις τι πρέπει να κάνεις και τι πρέπει ν’ αποφεύγεις. Μοιραία παραμένεις με την ομπρέλα κλειστή, όπως την είχες όταν ο Θεός έβρεχε μυαλό.
Προσπαθώ να φανταστώ την ευόδωση της κυβερνητικής επιλογής να καθίσουν τον Πανούση στο σκαμνί. Ας πούμε ότι τα καταφέρνουν, τη συνέχεια την έχουν φανταστεί; Ενας καθηγητής Πανεπιστημίου και πρώην υπουργός κατηγορούμενος από τους πρώην συντρόφους του, επειδή αποκαλύπτει με επίσημα έγγραφα ότι κυβερνητικοί παράγοντες τα έχουν κάνει πλακάκια με καταδικασμένους τρομοκράτες και ότι απειλείται η ζωή του. Είναι σε θέση να προβλέψουν τον διεθνή αντίκτυπο και τις συνέπειες μιας τέτοιας δίωξης ή θα πρέπει κι αυτό να τους το εξηγήσει κάποιος μπας και το καταλάβουν;
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση πασχίζουμε να παραμείνουμε και τη βοήθεια των ΗΠΑ συνεχώς εκλιπαρούμε. Πώς φαντάζεστε, εσείς του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, ότι θα δουν μια τέτοια εξέλιξη οι ηγεσίες αλλά και οι κοινωνίες των εταίρων και συμμάχων μας; Την κραυγή του Πανούση θα συμμεριστούν ή το «κοινωφελές έργο» του Λάμπρου θα εκτιμήσουν; Με τον εχθρό των τρομοκρατών θα συνταχθούν ή τον μάρτυρα υπεράσπισής τους θα στηρίξουν; Δυστυχώς γι’ αυτήν, αλλά και για μας, η κυβέρνηση αποφασίζει να δώσει και πάλι μια μάχη προκαταβολικά χαμένη.