Σε αυτήν λοιπόν την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησης στο θέμα της φοροδιαφυγής θα πρέπει να αναζητήσει ο κ. Παπανδρέου την οργή του κόσμου απέναντι στο ΠΑΣΟΚ κι όχι στη στοχοποίησή του, όπως πιστεύει, από «διαπλεκόμενα συμφέροντα και ΜΜΕ» με αφορμή το δημοψήφισμα. Εντάξει, η απόφαση για δημοψήφισμα χωρίς την προηγούμενη αναλυτική ενημέρωση των Γαλλογερμανών είναι σαφές ότι ήταν η ατυχέστερη στιγμή της κυβέρνησηή του, που δεν μπόρεσε να προβλέψει - ακατανόητο γιατί - το τσουνάμι των διεθνών αντιδράσεων και τη πρωτοφανή ζημιά στην αξιοπιστία της χώρας που προκάλεσε.
Ο κ. Παπανδρέου, που εργάστηκε σκληρά και με ανιδιοτελή τρόπο τα δυο αυτά χρόνια για να σώσει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, δεν έχασε την εξουσία από το δημοψήφισμα. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Την έχασε επειδή στράφηκε επανειλημμένως κατά του μισθωτού και του συνταξιούχου (ακόμη και ο συντηρητικός υποψήφιος πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι μιλάει για περικοπές παντού εκτός από τους συνταξιούχους), ενώ δεν μπόρεσε να μειώσει το κράτος και να χτυπήσει τους φοροφυγάδες.
Ομως η Ιστορία θα είναι ευνοϊκή για τον κ. Παπανδρέου - αρκεί να καταλάβει ότι πρέπει να γυρίσει σελίδα.
