Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Εκτός και αν τρελάθηκαν όλοι μαζί.

Η κυβέρνηση σίγουρα θα δοκιμαστεί από τις αντιδράσεις, εν τούτοις δηλώνει αποφασισμένη να περάσει τα μέτρα. Μέτρα που εντάσσονται στις δεσμεύσεις της χώρας, οι οποίες όμως είχαν συμφωνηθεί πριν από τις δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.
Και εδώ έρχεται κάποιος να αναρωτηθεί: Μα τι επιδιώκει αυτή η κυβέρνηση; Πρώτα από όλα να πετύχει τον βασικό της στόχο, δηλαδή να παραμείνει η χώρα στο ευρώ και την Ε.Ε.
Παράλληλα να δείξει ότι υλοποιεί τις δεσμεύσεις της χώρας προκειμένου να υλοποιηθεί από την άλλη η δέσμευση των εταίρων σχετικά με τη διάθεση των δόσεων που απαιτούνται.
Ταυτόχρονα επιδιώκει, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις αυτές, να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, που είναι η διαπραγμάτευση με βάση την επιμήκυνση του χρόνου.
Οι κυβερνώντες κρίνουν πως με αυτόν τον τρόπο και έχοντας ξεπεράσει τις αντιδράσεις θα κατορθώσει να βάλει τη χώρα σε έναν δρόμο.
Σίγουρα δεν διακατέχεται από μαζοχισμό. Σίγουρα, όπως σε καμία κυβέρνηση, δεν της αρέσει να βρίζουν οι πολίτες και να αγανακτούν. Σίγουρα τα κόμματα που τη στηρίζουν δεν επιθυμούν να βλέπουν τα ποσοστά τους να καταποντίζονται.
Για να προχωρούν σε αυτές τις αποφάσεις μάλλον δεν υπάρχει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, άλλος δρόμος.
Εκτός και αν τρελάθηκαν όλοι μαζί. Κάτι που δύσκολα να πιστέψει κάποιος. Μα, θα πουν ορισμένοι, τα περί μονόδρομου τα έχουν ακούσει οι Ελληνες πολλές φορές. Δυστυχώς αυτή τη φορά δείχνει να είναι πραγματικότητα.
Διότι εδώ που φτάσαμε, εδώ που μας έφτασαν αυτοί που όλοι γνωρίζουμε, δεν έχουμε και πολλά περιθώρια ελιγμών.
Ολα αυτά βέβαια δεν είναι εύκολο να περάσουν στον κόσμο. Και δεν είναι θέμα επικοινωνίας. Πώς άλλωστε μπορεί να χειριστεί κάποιος επικοινωνιακά τις νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις αλλά και τα όσα ακούγονται για νέα χαράτσια;
Οταν ο κόσμος πλήττεται άμεσα, πώς να πεισθεί να κάνει υπομονή; Κάποιοι στο πρόσφατο παρελθόν φρόντισαν να εξαλείψουν κάθε περιθώριο. Και φτάσαμε στο σημείο να αντιμετωπίζουν οι πολίτες τους κυβερνώντες όπως οι κάτοικοι του χωριού τον Πέτρο τον βοσκό που φώναζε για τον λύκο…