Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Και πρέπει να καταδικαστούμε γιατί είχαμε το θράσος να κάνουμε οικογένειες.

Το περίφημο πακέτο, για το οποίο μας έχουν πρήξει και το οποίο μοιάζει με Λερναία Υδρα, καθώς η όποια οπισθοχώρηση της τρόικας γεννάει τρία νέα επώδυνα μέτρα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πες ότι με τερτίπια, τρικάκια, εκβιασμούς και παρακάλια, θα περάσει από τη Βουλή. Και μετά τι; Θα μας δώσουν τη δόση μας. Και πόσο μπορεί να μας κρατήσει αυτή εν ζωή, αφού εκ των προτέρων ξέρουμε ότι όπως θα τα πάρουμε έτσι θα φύγουν σε τράπεζες και λήξεις ομολόγων. Κάτι ψιλά θα μείνουν για να πληρωθεί μέρος των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τους προμηθευτές και για καταβολή μισθών Δημοσίου και συντάξεις. Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι, είτε άνεργοι είτε εργαζόμενοι και πενιχρά αμειβόμενοι, σε τι θα έχουμε να ελπίζουμε;

Πώς θα μπορέσουμε να πορευτούμε στα επόμενα χρόνια χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με κατακρεουργημένους μισθούς και δεκάδες φόρους ακόμα;

Και πρέπει να καταδικαστούμε γιατί είχαμε το θράσος να κάνουμε οικογένειες, παιδιά και να  βάλουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας; Πρέπει να πληρώνουμε φόρο αίματος εσαεί γιατί πιστέψαμε σε ένα εγκληματικό και φαύλο πολιτικό προσωπικό; Επειδή μας έμοιαζαν για αλήθειες τα ψέματά τους; Ή να κρεμάσουμε τις ελπίδες μας στη λαϊκίστικη Αριστερά που με υλικά από την κατεδάφιση προσπαθεί να δημιουργήσει ρεύμα εξουσίας για να μας οδηγήσει στο παρελθόν, με τους ίδιους συνδικαλιστές και πολιτικούς που μας έφεραν στη σημερινή κατάντια;
‘Ή, ακόμα χειρότερα, καθώς η πείνα και η απελπισία είναι πάντα κακοί σύμβουλοι, να δώσουμε δύναμη στις σκοταδιστικές και εγκληματικές εκείνες δυνάμεις που εν έτει 2012 δεν έχουν ακούσει ακόμα για τις αρχές του Διαφωτισμού που διέπουν τον πολιτισμό και τις αξίες της Δύσης εδώ και σχεδόν δυόμισι αιώνες;