Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Πώς θα βοηθηθούν οι άνεργοι που είναι εκτός δουλειάς για περισσότερο από 12 μήνες .

Ποιοι είναι πρώτ' απ' όλους αυτοί που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση; Δεν είναι οι άνεργοι; Δεν είναι εκείνοι που δεν έχουν δουλειά και θέλουν μόνο λίγα χρόνια για να συμπληρώσουν τα συντάξιμα έτη; Δεν χτυπήθηκαν οι νέοι που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν ωρομίσθιοι, με μπλοκάκι, χωρίς ασφάλιση και χωρίς ένσημα προσφέροντας μαύρη εργασία για να βγάλουν τα προς το ζειν;
 
Δεν πρέπει να τίθεται καν συζήτηση για την αναγκαιότητα στήριξης και διανομής του πλεονάσματος σε όσους έχουν τις μεγαλύτερες και πιο πιεστικές ανάγκες.
 
Πώς όμως πρέπει να μοιραστεί το πρωτογενές πλεόνασμα; Πρέπει να το κάνουμε... κόλυβα και να το μοιράσουμε χωρίς στρατηγική χωρίς να έχουμε υπολογίσει πώς μπορεί να αποκτήσει πολλαπλασιαστική δύναμη; Τι θα κάνουν όσοι πάρουν αύξηση 50 ευρώ; Θα αγοράσουν πιθανώς περισσότερα καταναλωτικά αγαθά. Εχει αποδειχθεί όμως ότι η αύξηση της ζήτησης δεν δημιουργεί ανάπτυξη και δεν οδηγεί σε ανάκαμψη.
 
 Θα πρέπει να διανεμηθεί μόνο ένα μικρό μέρος του πρωτογενούς πλεονάσματος και με το υπόλοιπο να δημιουργηθεί ένα μικρό αποθεματικό για το μέλλον.
 
Πώς θα αξιοποιηθεί το πλεόνασμα για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας; Πώς θα βοηθηθούν οι άνεργοι που είναι εκτός δουλειάς για περισσότερο από 12 μήνες και δεν εισπράττουν ούτε καν επίδομα;
 
Αν δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα ευκαιριακά και να μιλάμε σε λίγο καιρό για ακόμη μια χαμένη ευκαιρία το πλεόνασμα θα πρέπει να κατευθυνθεί σε ό,τι επανεκκινεί την ανάπτυξη. Θα πρεπει για παράδειγμα να μειωθούν οι εισφορές για να δημιουργηθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε προσλήψεις. Και αν μη τι άλλο, οι αποφάσεις δεν πρέπει να ληφθούν ερήμην της κοινωνίας και των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Για το θέμα της διανομής του πρωτογενούς πλεονάσματος θα μπορούσε να γίνει μια ανοιχτή συζήτηση στη Βουλή, όπου θα ακουστούν τα εκατέρωθεν επιχειρήματα και θα επιλεγούν οι καλύτερες λύσεις.