Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Κάντε τον Γιώργο αρχιεπίσκοπο...

Κάντε τον Γιώργο αρχιεπίσκοπο...

Η σύγκρουση στην πολιτική πέραν πολλών άλλων αποκαλύπτει χαρακτήρες και ξεγυμνώνει προσωπικότητες. Και οι πλέον προστατευμένοι του είδους έρχεται μια στιγμή που δεν μπορούν ή δεν θέλουν άλλο να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους. Για πολλούς η ιστορία έχει αποδείξει ότι ήταν κάτι άλλο από αυτό που παρίσταναν επί δεκαετίες.
Στην εν λόγω κατηγορία ανήκει και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου που εμφανίζεται με ένα μειλίχιο ύφος και καλοσυνάτος μέχρι παρεξηγήσεως. Η εικόνα του όμως δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Ο Γιώργος κατά βάθος έχει μέσα του κακίες για όλους και για όλα. Λογαριάζει φίλους και αντιπάλους του ως ανάξιους και κατώτερούς του, ενώ θεωρεί ότι το έθνος τού... χρωστά να τον κάνει πρωθυπουργό, αρχηγό κόμματος, υπουργό και γιατί όχι και... αρχιεπίσκοπο!
Με όνομα βαρύ, όντας γιος και εγγονός πρωθυπουργών, κατάφερε να κάνει τη διαδρομή που έκανε και δεν αντέχει στην ιδέα ότι η ζωή τού επιφύλαξε αυτό το πολιτικό τέλος. Αναζητεί με κάθε μέσο και κάθε τρόπο τη ρεβάνς, αδιαφορώντας πλήρως -από άγνοια ή ανοησία- το ενδεχόμενο κόστος για τον τόπο και την παράταξη που τίμησε την οικογένειά του διαχρονικά.
Η συμπεριφορά του προχθές το βράδυ στη Βουλή που καταψήφισε στα... μουλωχτά ένα άρθρο του πολυνομοσχεδίου ήταν ακόμη μία επιβεβαίωση της πλήρους αδιαφορίας του για τις συνέπειες των πράξεών του. Δεν αντέχει σε κριτική η συμπεριφορά του, καθώς δεν μπορεί ένας πρώην πρωθυπουργός να τηρεί αυτή τη στάση, χωρίς να εξηγεί στον λαό το γιατί. Ο άνθρωπος που έβαλε τη χώρα στη μέγκενη επιχειρεί εκ των υστέρων να εκδικηθεί αναδρομικά τους πάντες για τις δικές του ανεπάρκειες, που μας έφεραν στο χείλος της αβύσσου. Δεν τον ενδιαφέρει η τύχη των τραπεζών και το πιθανότερο είναι ότι έχει μαύρα μεσάνυχτα για τις ρυθμίσεις που επιφέρει το επίμαχο άρθρο.
Η ματαιοδοξία του τον οδηγεί σε ένα ακόμη ολίσθημα, που ξεπερνά κάθε λογική, και το μόνο που τον απασχολεί είναι η αυταπάτη της παλινόρθωσης. Υπάρχουν άλλωστε και αρκετοί αυλοκόλακες που του ενισχύουν τη χίμαιρα της επιστροφής επί των ερειπίων. Ισως να είναι αυτή η λύση για να μη μάθουμε ποτέ τι επιτέλους αναφέρουν οι εκθέσεις των ελεγκτικών εταιρειών για τη διαχείριση των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ κατά τη θητεία του στην ηγεσία του κόμματος.