Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Η αντιπολίτευση κινείται μεταξύ των ορίων της παράνομης βίας και της λαϊκιστικής προπαγάνδας.


Οταν άνεργοι στοιβάζονται στον ΟΑΕΔ και νέοι δεν έχουν πρόσβαση σε κάποιο ελάχιστο μηχανισμό ενημέρωσης για ευκαιρίες, που θα τους ανοίξει κάποιες ελπίδες και θα αποδείξει ότι υπάρχει μέριμνα (έστω και αναποτελεσματική), τότε η πολιτική ηγεσία είναι αδιάφορη. Οταν μέλη της κυβέρνησης επικαλούνται τον νόμο ωσάν να είναι αντιπολίτευση ή να μην εξαρτάται από αυτούς η εφαρμογή του, τότε η πολιτική ηγεσία είναι ελλιπής. Οταν μεσούσης της κρίσης, η αντιπολίτευση κινείται μεταξύ των ορίων της παράνομης βίας και της λαϊκιστικής προπαγάνδας των μεγαλόσχημων συνθημάτων και των απλουστευτικών επιχειρημάτων, τότε το μέλλον της χώρας είναι έωλο.
Οταν τέλος οι «προβληματισμένοι» διανοούμενοι για το μέλλον του τόπου αποκαλύπτουν τις στοιχίσεις με δομημένα συμφέροντα και εκβιάζουν γι' αυτά που ξέρουν αλλά δεν λένε, τότε η εμπιστοσύνη των πολιτών στο ελληνικό οικονομικο-κοινωνικό και πολιτικό εποικοδόμημα μπαίνει σε τροχιά κατάρρευσης. Χρειάζεται ηγεσία. Ηγεσία που να μετατρέψει την απαίτηση υπέρβασης της κρίσης σε πράξη αλλαγής παντού και σε όλα. Ηγεσία που να εμπνεύσει με όραμα και να διαχειριστεί την καθημερινότητα, οριοθετώντας το σωστό και χαλιναγωγώντας τις συμφεροντολογικές απρέπειες των ομάδων ειδικών συμφερόντων που νέμονται τον τόπο.