Κυριακή 10 Απριλίου 2016

Οι θεσμοί αντιμετωπίζουν τα «κόκκινα» δάνεια σαν να είναι απλά εμπορεύματα.

Η κοινή γνώμη έχει εμπεδώσει λίγο-πολύ τις διαφωνίες και τις αντιθέσεις για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου, αλλά και ανάμεσα στους ίδιους τους θεσμούς. Υπάρχει, όμως, και ένα «μέτωπο» στο οποίο σύμπαντες οι θεσμικοί διαπραγματευτές ομονοούν. Πρόκειται για τα «κόκκινα» δάνεια. Για την ακρίβεια, τα τραπεζικά δάνεια κάθε απόχρωσης. Ανεξαρτήτως αν είναι επιχειρηματικά ή στεγαστικά. Πρώτης ή άλλης κατοικίας. Πέραν ακόμη του όποιου ύψους και της φύσης τους.
Η ταύτιση αυτή δημιουργεί ερωτήματα και δίνει τροφή σε σενάρια για τα κίνητρα. Είναι πασίγνωστο, άλλωστε, πώς λειτουργούν επί του προκειμένου τα διεθνή funds - τα αποκαλούμενα και «κοράκια». Στην κρισιμότητα των στιγμών, όμως, οι κάθε είδους σχετικές υποθέσεις στερούνται πρακτικής αξίας. Αλλά είναι αναγκαία μια γενικότερη διευκρίνιση, χωρίς την οποία φαντάζει ανεξήγητη η ταύτιση. Οι θεσμοί αντιμετωπίζουν τα «κόκκινα» δάνεια σαν να είναι απλά εμπορεύματα. Επομένως, άπαντα θεωρούνται ως αντικείμενο αγοραπωλησίας.
Στο πλαίσιο αυτής της αγοραίας λογικής, οι διαφορές με τις «κόκκινες γραμμές» που έχει χαράξει η κυβέρνηση (προστασία στεγαστικών, μικροεπιχειρηματικών) φαντάζουν μη γεφυρώσιμες. Αν και ουδείς αμφισβητεί ότι είναι κομβικό ζήτημα για τις τράπεζες η μείωση των ανεξόφλητων δανείων. Εχουμε γνωρίσει στα χρόνια των μνημονίων αρκετά επεισόδια της δραματικής σειράς «ξαφνικά εμπόδια». Παραμονές πάντα καθοριστικών συμφωνιών με τους εταίρους-δανειστές.
Είναι προβλέψιμη η συνέχεια. Κάθε φορά που ορθώνεται κάτι ως ανυπέρβλητο εμπόδιο, επέρχεται ένας ακόμη πιο επώδυνος συμβιβασμός. Με δεδομένο ότι η τραυματική μαραθώνια διαπραγμάτευση έχει, πλέον, ημερομηνία λήξης, είναι αυτονόητη η εξάντληση των ορίων για την ολοκλήρωσή της. Τα επόμενα εικοσιτετράωρα έως την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ και το επικείμενο Eurogroup. Για να δοθεί αίσιο τέλος, επιτέλους, ώστε να ξεκινήσει η συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους. Να αρχίσει η άρση της παραλυτικής αβεβαιότητας.
Πριν απ' όλα, φυσικά, να χρηματοδοτηθεί η χώρα. Διαφορετικά δεν μπορεί να εκπληρώσει τις επικείμενες δανειακές υποχρεώσεις της. Ας μη σκεφτόμαστε καλύτερα τα αποτελέσματα σε αντίθετη περίπτωση.Ευτυχώς, τα μηνύματα για τον τερματισμό του δρόμου μετ΄ εμποδίων είναι αισιόδοξα. Φαίνεται ότι και η υπερπήδηση του τελευταίου και «κόκκινου» είναι εφικτή. Οπως και μια ολοκληρωμένη συμφωνία, που να βασίζεται σε ρεαλιστικούς, αξιόπιστους, συμφωνημένους και υλοποιήσιμους στόχους. Προϋποθέσεις για να γυρίσει σελίδα η χώρα και η οικονομία. Να ελπίζει και να αισιοδοξεί η κοινωνία, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο.