Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Εγκλωβισμένος σε απραγματοποίητες υποσχέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ .

Σε πολιτικό επίπεδο, η συζήτηση στη Βουλή ανέδειξε την αντικειμενική κατά βάση αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει μια εναλλακτική γενική πολιτική για τη χώρα, που θα είναι ουσιωδώς διαφορετική από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, χωρίς να οδηγεί σε περισσότερα και μεγαλύτερα δεινά.
Αν οριστικοποιηθεί η νέα θέση του ΣΥΡΙΖΑ για παραμονή στην Ευρωζώνη ως προτιμότερη λύση, και με δεδομένες τις αυξημένες υποχρεώσεις δημοσιονομικής πειθαρχίας που προβλέπει το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο για τα υπερχρεωμένα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, η μόνη δυνατή προγραμματική διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από την παρούσα κυβέρνηση -την οποία πάντως δεν έχει ακόμη καταφέρει να επεξεργαστεί- θα μπορούσε να είναι η υπόσχεση απλώς μιας πιο δίκαιης λιτότητας, κάτι όμως που θα απογοήτευε σφόδρα τους εκλογείς του και μια σημαντική μερίδα των στελεχών του.
Από την άλλη πλευρά, αν ο ΣΥΡΙΖΑ επανερχόταν σε μαξιμαλιστικές θέσεις και του δινόταν η δυνατότητα να τις εφαρμόσει στην πράξη, η έξοδος από την Ευρωζώνη -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα θα ήταν αναπόφευκτη, κάτι που θα οδηγούσε όμως σε ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα προκειμένου να επιβιώσει το ελληνικό κράτος και να μην περιπέσει οριστικά στην κατηγορία των «αποτυχημένων κρατών». 
Εγκλωβισμένος σε απραγματοποίητες υποσχέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε επιλέξει τη χειρότερη λύση - για τη χώρα αλλά και για τον ίδιο.