Αλλοι το όνομα και άλλοι...

Στην Ισπανία οι Podemos έχουν πάρει δημοσκοπικά την κάτω βόλτα. Στην Ελλάδα ο Τσίπρας δημοσκοπικά κυριαρχεί και σκέφτεται ως λύση στα προβλήματά του τις εκλογές. Επιβεβαιώνεται έτσι το γνωστό πως «άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι έχουν τη χάρη». Οι Eλληνες μοστράρουμε πιο ξύπνιοι και πονηροί, αλλά οι Ισπανοί είναι εκείνοι που το αποδεικνύουν. Είδαν τα «καλά» του Τσίπρα και της παρέας του και προφανέστατα αποφαίνονται «μερσί, δεν θα πάρουμε». Αντίθετα εμείς πάμε να δικαιώσουμε και το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι».

Μετά τα ρεσάλτα που σχεδίαζε ο Λαφαζάνης σε Νομισματοκοπείο και Τράπεζα της Ελλάδος, ήρθαν και τα Plan B του Βαρουφάκη και η γελοιότητα, συνδυασμένη με την πολιτική αθλιότητα, χτύπησε ταβάνι. Και δεν ξέρω τι θα κάνουν οι εισαγγελείς και αν και πότε θα αποφασίσουν να κινηθούν, αλλά από τη στιγμή που ο Βαρουφάκης ανακατεύει και τον πρωθυπουργό στα σχέδιά του θα πρέπει να ακούσουμε τι έχει να πει και ο ίδιος ο Τσίπρας. Στο κάτω κάτω αυτός μας τον φόρτωσε. Οπως μας φόρτωσε και όλα τα άλλα, με πρώτο και χειρότερο το Μνημόνιο.

Διάβασα τα κυριακάτικα ρεπορτάζ για τις πιθανές πολιτικές εξελίξεις. Στο ίδιο κλίμα λίγο ή πολύ όλα. Ο Τσίπρας είναι «ο κυρίαρχος του παιχνιδιού», ο Τσίπρας «θα κρίνει πότε θα κάνει εκλογές», ο Τσίπρας «θα διαγράψει τον Λαφαζάνη και τους δικούς του», ο Τσίπρας «θα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να μετακινηθεί και να καλύψει τον χώρο της Κεντροαριστεράς».

Η απόδειξη για όσα αναφέρω στην αρχή. Οι Ισπανοί λίγα είδαν και πολλά κατάλαβαν. Εμείς πολλά ζήσαμε, περισσότερα θα πληρώσουμε, αλλά αδυνατούμε να ξυπνήσουμε. «Είναι νωρίς ακόμη για να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος αυτοί που τον ψήφισαν», μου είπε συνάδελφος, παλιά καραβάνα στην πολιτική και αριστερός σε εποχές που το «αριστερός» δεν κόλλαγε με Καμμένους, Νικολόπουλους και Χαϊκάληδες.

Πρόβλημα κι αυτό, ε; Να μη θέλεις να παραδεχτείς το λάθος σου και να προτιμάς να το επαναλάβεις αποδεχόμενος τα όσα δεινά μετά βεβαιότητας θα ακολουθήσουν. Γιατί τα δύσκολα με το Μνημόνιο τώρα αρχίζουν. Και αν θέλετε μια πρόγευση των όσων μας περιμένουν, μόνο τρεις λέξεις αρκούν. «Ασφαλιστικό» η πρώτη. «Χαϊκάλης» η δεύτερη. «Τραγωδία» η τρίτη.