Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Οι εορτασμοί των εθνικών επετείων έχουν ως βασικότερη επιδίωξή τους ν' αναδείξουν την ομοψυχία του λαού.

Υποτίθεται ότι οι εορτασμοί των εθνικών επετείων έχουν ως βασικότερη επιδίωξή τους ν' αναδείξουν την ομοψυχία του λαού και την αποφασιστικότητά του ν' αντιμετωπίζει ενωμένος τις όποιες προκλήσεις προκύψουν. Στην περίπτωσή μας συμβαίνει πλέον το αντίθετο. Αποτελούν μία ακόμη ευκαιρία για ν' αναδείξουμε τις διαφορές μας.
Τι σόι εορτασμός είναι αυτός όταν στην κορυφαία, υποτίθεται, εκδήλωσή του μετέχει μόνο το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας; Και ποια είναι η επιδεικνυόμενη τιμή όταν ο καθένας τής προσδίδει διαφορετικό νόημα κι όταν είμαστε ανίκανοι να συμφωνήσουμε ακόμη και στο "ποιος είπε το "όχι""; 'H ποια η συμμετοχή του κοινού όταν πρέπει να παραμένει σε απόσταση ασφαλείας από τους παρελαύνοντες;
Τα ίδια και χειρότερα δεν συμβαίνουν, άλλωστε, και με τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου; Ο καθένας τη δική του ερμηνεία για τα γεγονότα, ο χώρος φτάνει να θυμίζει, λόγω μικροπωλητών, πανηγύρι, οι κουκουλοφόροι στήνουν κάποια στιγμή το δικό τους, οι μετέχοντες στην πορεία δεν θυμίζουν πια ποτάμι αλλά ρυάκι και χρόνο με τον χρόνο ο εορτασμός απαξιώνεται.
Γι' αυτό και κάποια στιγμή θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι αν θέλουμε να δίνουμε νόημα και περιεχόμενο σε γεγονότα που έχουμε ανακηρύξει σε εθνικές επετείους, θα πρέπει ν' αναζητήσουμε άλλους τρόπους. Αυτοί που έχουμε εξάντλησαν την όποια χρησιμότητά τους. Αν υποθέσουμε ότι είχαν ποτέ κάποια...