Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Το σπουδαιότερο απ’ όλα όμως ήταν ότι θα έφερνες στην πατρίδα μας την Αλλαγή.


Το σπουδαιότερο απ’ όλα όμως ήταν ότι θα έφερνες στην πατρίδα μας την Αλλαγή. Θα εξαφάνιζες τη διάκριση ανάμεσα σε προνομιούχους και μη προνομιούχος ‘Έλληνες και θα ερχόταν μέσα σε 100 μέρες η οικονομική άνθηση… Όταν οι πολιτική αντίπαλοι ρωτούσαν που θα βρείτε τα λεφτά εσύς τους αποστομώνατε. Με το λεφτά υπάρχουν… Αρκούν και μόνο τα δισεκατομμύρια από την φοροδιαφυγή που τώρα εσείς καλύπτετε ! Και τώρα κύριε Παπανδρέου ποια εικόνα παρουσιάζει η χώρα, ύστερα από δύο χρόνια πρωθυπουργίας σου; Οικονομικό χάος, ανεργία και μαρασμός. Το εισόδημα των εργαζομένων συνεχώς συρρικνώνεται. Οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη. Η εφορία κυνηγάει αμείλικτα τους μικρομεσαίους. Οι λογαριασμοί του νοικοκυριού στα ύψη. Ο τουρισμός και η ναυτιλία μας αργοπεθαίνουν… Κοίταξε, λοιπόν , γύρω σου και προσπάθησε να δεις καθαρά. Άξιζε τέλος πάντων τον κόπο; Πρόγραμμα για τη χώρα δεν είχες. Οι οραματισμοί σου ήταν μόνο προσχήματα. Συγκεκριμένη πολιτική πυξίδα δεν είχες. Και η πορεία σου προς την εξουσία, όπως και τώρα με την εξουσία δεν ήταν και τίποτα καλώ… Τουλάχιστον για σήμερα και αυτό το ρεζιλίκι που επικρατεί στο Σύνταγμα μου θυμίζει τον Παπαδόπουλο και τον Πιττακό που έφεραν τα τανκς στην Ομόνοια και άρπαξαν με την βία την εξουσία, και σε σένα που είπες στον ‘Ελληνικό λαό να σε ψηφήσει για να δει καλύτερες μέρες και ύστερα του είπες να σφίξει το ζωνάρι του γιατί οι μέρες είναι κακές και ψυχρές. Δε βρίσκω, δηλαδή να διαφέρει κατά πολύ η βία από την ΑΠΑΤΗ… Για να μην πω ότι η σκέτη απάτη είναι από πολλές πλευρές χειρότερη…

Κ. Βενιζέλος αυτές τις 107 μέρες.


Ουδέποτε άλλοτε στο παρελθόν, απ’ όσο θυμάμαι, τσάρος της Οικονομίας από την εποχή του Γ. Αρσένη γνώρισε τόση πολεμική, αλλά και τόση φθορά, πολύπλευρη μάλιστα, όπως ο κ. Βενιζέλος αυτές τις 107 μέρες. Αυτές οι 107 μέρες φαίνονται πλέον ως δρόμος μακρύς και επίπονος, λες και πέρασαν χρόνια, ενώ πολιτικά και ιστορικά, η μία καταδικαστική κρίση, η πολύπλευρη πολεμική – αμφισβήτηση του Ε. Βενιζέλου να ακολουθεί η μία την άλλη. Το αξίωμα του τσάρου της Οικονομίας στην Ελλάδα είναι γενικά κακότυχο (παράδειγμα οι τόσοι προκάτοχοι επί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), με συνέπεια μετά τη θέση αυτή να ακολουθεί η πολιτική και υπουργική πτώση – μείωση. Από τους δεκάδες που πέρασαν στη θέση αυτή, μόνο δύο ξέφυγαν από τον κανόνα, οι Κ. Μητσοτάκης και Κ. Σημίτης, αλλά με πολλές δοκιμασίες και σκαμπανεβάσματα έως την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία. Ιδιαιτέρως δε οι λεγόμενοι «συνεχιστές» του έργου των προκατόχων, δηλαδή οι νέοι τσάροι στη σκυταλοδρομία της πλατείας Συντάγματος, τερμάτισαν πολιτικά από τους τελευταίους.
Χρειάζεται, ασφαλώς, σοβαρή ανάλυση να αξιολογήσει κανείς τα έως τώρα πεπραγμένα του Ε. Βενιζέλου, που έχει συνείδηση πλέον ότι ρισκάρει από τη θέση αυτή το πολιτικό του μέλλον. Δεν το έκρυψε, άλλωστε, εξ αρχής. Πάντως, ο ίδιος, σύμφωνα με συνεργάτες του, θεωρεί ότι οι επόμενες 100 ημέρες, δηλαδή ο χρόνος ώς τις αρχές Ιανουαρίου, θα είναι ένα ευνοϊκότερο τρίμηνο για τον ίδιο προσωπικά, τους σχεδιασμούς και τα πεπραγμένα του.
Πάντως, οι επικριτές του κ. Βενιζέλου, που φαίνεται να είναι σε όλα τα επίπεδα του κυβερνητικού και πασοκικού χώρου, είναι έτοιμοι να του καταλογίσουν ολόκληρο κατάλογο όχι μόνο αποτυχιών, αλλά και προσωπικών του λαθών, πρωτόγνωρων ώς σήμερα για τον ίδιο, όπως η προχειρότητα και επιπολαιότητα στις πολιτικές που εκτοξεύει δημόσια, ως κεραυνούς. Να του καταλογίσουν ότι διέψευσε τις προσδοκίες για μια καλύτερη, πιο φιλολαϊκή και αποτελεσματική οικονομική πολιτική, μέσα στις συνθήκες τις οποίες παρέλαβε από τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου. Ο Ε. Βενιζέλος επικρίνεται ότι συνεχίζει και διευρύνει τον «βάρβαρο» μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Μοιάζουν να έχουν εξανεμιστεί σχεδόν θετικά του δεδομένα από το παρελθόν, όπως λ.χ. ότι δεν επιδόθηκε ποτέ σε εύκολες προεκλογικές υποσχέσεις, υπήρξε μάλλον καλός υπουργός και κατόρθωνε πάντα να συγκροτεί μια επιτυχημένη συνολική άποψη για τα πράγματα. Οι επόμενες 107 ημέρες, θα δείξουν.