Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Η χώρα ακροβατεί πλέον σε τεντωμένο σχοινί .

Αισίως φτάσαμε και στο Eurogroup της 18ης Ιουνίου, αλλά δυστυχώς λύση στο πρόβλημά μας δεν διαφαίνεται. Οι δύο πλευρές παραμένουν αμετακίνητες ?φαινομενικά τουλάχιστον? στις θέσεις τους και η αναγκαία σύγκλιση που θ' ανοίξει τον δρόμο για την ευόδωση τελικά της διαπραγματευτικής διαδικασίας δεν είναι ορατή.
Την ίδια ώρα πληθαίνουν, όπως είναι αναμενόμενο, οι φωνές που προειδοποιούν για συνέπειες και επιπτώσεις που ναι μεν δεν είναι ευχάριστες για καμία από τις δύο πλευρές, αλλά μόνο για τη δική μας προδιαγράφονται καταστροφικές.
Και φυσικά σημαντικότερη απ' όλες είναι του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Στουρνάρα, ο οποίος, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, είναι ο συνταγματικά αρμόδιος ν' αποφαίνεται για την οικονομική κατάσταση και τις προοπτικές της χώρας και δεν λογοδοτεί σε κανένα κυβερνητικό ή θεσμικό (και μάλιστα αναρμόδιο) παράγοντα.
Η χώρα ακροβατεί πλέον σε τεντωμένο σχοινί και οι μελλοντικές προοπτικές της φαντάζουν μέχρι και εφιαλτικές, αν παρ' ελπίδα δεν συμβεί κάτι που ν' ανακόψει την τελευταία στιγμή τη δρομολογημένη πορεία της προς τα βράχια. Διότι, ας μην τρέφουν ψευδαισθήσεις όσοι με ασύνορη επιπολαιότητα προπαγανδίζουν τη ρήξη, το πρόβλημα θα είναι μεν πρωτίστως οικονομικό, αλλά δεν θα είναι αποκλειστικά και μόνο οικονομικό.
Η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί εκτός του φυσικού της χώρου που ήταν και θα είναι πάντα οι δυτικές δημοκρατίες για λόγους πολιτικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς. Κι όποιοι και όποιες φαντασιώνονται με περισσή επιπολαιότητα νέες συμμαχίες και άλλες πολιτικοοικονομικές πορείες καλά θα κάνουν ν' ανατρέξουν στην Ιστορία του τόπου μας. Τα όποια εγχειρήματα οδήγησαν πάντα σε ολέθριες για τον Ελληνισμό εμπειρίες.