Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Θα αντέξει μέχρι τότε η κοινωνία.

ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ στη διάρκεια των τριάμισι ετών του μνημονίου ακούσαμε τους εκάστοτε κυβερνώντες να διακηρύσσουν ότι θα αντισταθούν στις πιέσεις των δανειστών; Πόσες φορές μας πήραν τα δάκρυα από το δράμα βουλευτών που αναγκάζονταν να ψηφίσουν επαχθή μέτρα, διαβεβαιώνοντας ότι είναι τα τελευταία; Είναι τόσες οι φορές, όσες και οι πληγές που μετρά η καθημαγμένη ελληνική κοινωνία. 

Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς. Ουδείς περιμένει ότι η παρούσα κυβέρνηση θα πράξει εκείνο που δεν τόλμησαν -όταν μάλιστα μπορούσαν...- οι προηγούμενες. Να συγκρουσθεί δηλαδή μέχρι τελικής ρήξης με την τρόικα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη και για τα επίχειρα. 

Εκείνο που στην πραγματικότητα επιδιώκει ο πρωθυπουργός είναι να κερδίσει χρόνο, μεταθέτοντας την απαίτηση των δανειστών για πρόσθετες περικοπές μετά την επίλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Κι αυτό γιατί, αν το νέο «κούρεμα» προηγηθεί των αποφάσεων για το δημοσιονομικό κενό του 2014, τότε πιθανότατα δεν θα χρειασθούν νέα μέτρα, τουλάχιστον σε εκτεταμένη μορφή. 

Ομως, ο Απρίλιος, οπότε και θα ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για το χρέος, είναι ακόμη πολύ μακριά. Θα αντέξει μέχρι τότε η κοινωνία - και η κυβέρνηση;