Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Εκμεταλλεύεται πλήρως το αντιμνημονιακό κλίμα που καλλιεργήθηκε και με τη δική του σημαντικότατη συμβολή τα δύο τελευταία χρόνια...

Ως πρωθυπουργός σε αναμονή, αλλά και... ευρωπάρχης, εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας παρουσιάζοντας το πρόγραμμα διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Απέχει μεν από το πολιτικό πρόγραμμα το οποίο ήταν αναρτημένο στο Διαδίκτυο και οραματιζόταν την αλλαγή στην Ελλάδα, την Ευρώπη και ολόκληρη την υφήλιο στα πρότυπα των πολιτικο-κοινωνικών πεποιθήσεων των συνιστωσών του, αλλά διατηρεί με διαφορετική διατύπωση πολλές από τις διαστάσεις αυτού του οράματος. Κυρίως βασίζεται στην προσδοκία ότι θα γίνει αποδεκτό από τους δανειστές, ότι η εκροή των δισεκατομμυρίων προς την πλευρά μας θα συνεχισθεί, ότι δεν πρόκειται να συμβεί «ατύχημα» στη χώρα είτε τώρα, είτε όταν βρίσκεται στην εξουσία και όλα θα εξελιχθούν με γραμμική ακρίβεια για να επιτευχθούν οι στόχοι.
Στην παρουσίαση του προγράμματος, ο Αλ. Τσίπρας αγνόησε επιδεικτικά τα μηνύματα που στέλνουν όλοι οι διεθνείς παράγοντες, πιστός στη γραμμή «της ισορροπίας του τρόμου» που ανέπτυξε πριν από μερικές ημέρες, θεωρώντας βέβαιο, αλλά και αναγκαίο όπως προκύπτει από την προσεκτική ανάγνωση του περιεχομένου, ότι η Ευρώπη όχι μόνο δεν θα τολμήσει, αλλά και θα στέρξει. Πήγε μάλιστα ακόμη παραπέρα χαρακτηρίζοντας το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ «σχέδιο-πυξίδα για την ευρωπαϊκή Αριστερά», υποστηρίζοντας παράλληλα ότι «η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει πρωτοπόρα δύναμη αλλαγής στην Ευρώπη»...
Οπως αναμενόταν, ο Αλ. Τσίπρας εκμεταλλεύεται πλήρως το αντιμνημονιακό κλίμα που καλλιεργήθηκε και με τη δική του σημαντικότατη συμβολή τα δύο τελευταία χρόνια και επικεντρώνεται στην ακύρωσή του, υιοθετώντας όμως ταυτόχρονα πολλά από τα μέτρα, τις διαδικασίες και τους στόχους που έχουν ήδη υιοθετηθεί και βρίσκονται σε διαδικασία εφαρμογής. Οι αντιφάσεις που μπορεί να επισημάνει ο προσεκτικός μελετητής είναι πάρα πολλές, αλλά σημασία έχει το μήνυμα που θα προσλάβει ένας κόσμος που ήδη θεωρεί το Μνημόνιο αποκλειστικά υπαίτιο για τα δεινά του.