Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Σήμερα ζούμε εκ νέου την ίδια αυταπάτη.

Το θέμα των «φαρμάκων» ανέδειξε τον απίστευτο ερασιτεχνισμό και την προχειρότητα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διαχείριση ενός προβλήματος κρισίμου σημασίας για τον μέσο Ελληνα πολίτη. Ο αγοραίος πολιτικός λόγος στον οποίο κατέφυγε ο υπουργός Υγείας για να αντικρούσει τα όντως σαθρά επιχειρήματα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως μπορεί να αποδειχθεί, σε τελική ανάλυση, αντιπαραγωγικός. Αρκούσε η έκθεση ψυχραίμων επιχειρημάτων για να καταδειχθεί η ανεπάρκεια της αντιπολιτευτικής γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το έπραξε.
Θα ήταν περιττό να ασχοληθεί κανείς με τις πολιτικές μας παθογένειες, εάν όλα αυτά δεν οδηγούσαν στη δραματική υποβάθμιση του πολιτικού λόγου και στην υπονόμευση αυτού καθαυτού του κοινοβουλευτικού συστήματος. Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ιδιαίτερα ερεθιστικός και αυθαίρετος στα πρώτα χρόνια της μεταπολιτεύσεως, αλλά αντιμετωπίσθηκε από τη Νέα Δημοκρατία με αυστηρότητα, επιχειρήματα και αυτό ανέδειξε την αξιοπιστία του κοινοβουλίου...
Σε περιπτώσεις κρίσεως, ωστόσο, διαμορφώνονται ψευδείς βεβαιότητες, όπως ότι το σύστημα δεν κινδυνεύει. Το έζησαν οι Ελληνες τις παραμονές της καταλύσεως του δημοκρατικού πολιτεύματος. Σήμερα ζούμε εκ νέου την ίδια αυταπάτη. Ουδείς βεβαίως αναφέρεται στο ενδεχόμενο επαναλήψεως της οδυνηρής εμπειρίας της χούντας του 1967. Αλλά η αποσύνθεση του πολιτικού συστήματος ίσως αποδειχθεί απεχθέστερη ακόμη και από την οικτρή δικτατορία των συνταγματαρχών.