Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Δεν υπήρξε ηγεσία ικανή να λάβει αποφάσεις και να τις επιβάλλει.

 Δεν υπήρξε ηγεσία ικανή να λάβει αποφάσεις και να τις επιβάλλει. Ψηφίσθηκαν νόμοι, βγήκαν αποφάσεις και ανακοινώθηκαν μέτρα και παρεμβάσεις που ποτέ δεν έγιναν. Τίποτα στην κυριολεξία.
Αποτέλεσμα; Δεύτερο Μνημόνιο και περικοπές σε μισθούς – συντάξεις, καθώς και σκληρά χαράτσια που έχουν φέρει τους πολίτες στα όριά τους.
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εγκλωβισμένη στο σύστημα που η ίδια επί σειρά ετών είχε δημιουργήσει, δεν κατάφερε να υλοποιήσει τα όσα είχε υποσχεθεί στους εταίρους.
Έτσι χάθηκε και η αξιοπιστία της χώρας. Έτσι τώρα όταν κάποιοι κυβερνώντες επιχειρούν να πείσουν τους τροϊκανούς για τα ισοδύναμα μέτρα που θα αποφέρουν έσοδα, πέφτουν σε τοίχο.
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση δεν συγκρούστηκε με τα κάθε είδους συμφέροντα. Ειδικά τα συνδικαλιστικά, που αποτελούν τροχοπέδη στην όποια προσπάθεια μεταρρυθμίσεων.
Κορυφαία στελέχη που διετέλεσαν υπουργοί σε κρίσιμα πόστα πίστεψαν στα περί μεταρρυθμίσεων και εξετέθησαν με αποτέλεσμα να πληγούν ανεπανόρθωτα. Ο ίδιος ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέλαβε μια ηλεκτρική καρέκλα, αυτή του υπουργού Οικονομίας και βρέθηκε προ δραματικών εκπλήξεων.
Και αυτό δεν αποτελεί προσπάθεια δικαιολογίας του κ. Βενιζέλου. Είναι αλήθεια ότι ανέλαβε το υπουργείο, αλλά και ο ίδιος έπεσε σε… τοίχο. Και δεν τον έριξε αφού το σύστημα δεν είναι εύκολο να νικηθεί. Εξ ου και μετακόμισε ΣΥΡΙΖΑ μεριά.
Τι έλειπε; Η αποφασιστικότητα. Μια αποφασιστικότητα που δείχνει να έχει ο Αντώνης Σαμαράς. Αν μάλιστα στηριχθεί από τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη, καθώς και από τα στελέχη της κυβέρνησης, ίσως αυτή τη φορά γίνει κάτι. Ίσως το σύστημα νικηθεί προς όφελος των πολιτών.
Υπενθυμίζουμε άλλωστε πως στις προγραμματικές ο κ. Σαμαράς απαντώντας στα περί φυλακών ζήτησε να σταματήσουν οι απειλές και κάλυψε όσους κληθούν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις.