Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Είναι προφανές πως ο Τσίπρας ή δεν καταλαβαίνει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει .

Τον περασμένο Ιανουάριο κέρδισε τις εκλογές και μετά έπαιξε κι έχασε. Αν η αναμέτρηση με τους εταίρους ήταν ποδοσφαιρικός αγώνας θα μιλούσαμε για συντριβή. Ο ίδιος διατείνεται ότι... θριάμβευσε. Αλλά το βέβαιο είναι ένα: δεν ήταν αυτός που άλλαξε την Ευρώπη, εκείνη ήταν που άλλαξε αυτόν. Μέσα σε 17 ώρες από αδιάλλακτος αντιμνημονιακός βρέθηκε πειθήνιος μνημονιολάτρης και απολογητής των σκληρών μέτρων και της συνεργασίας και υποταγής στα κέντρα εξουσίας που φιλοδοξούσε να... κατεδαφίσει.
Και φυσικά έπαψε να μιλάει για τα φιλόδοξα σχέδιά του και τα μεγαλόπνοα όνειρά του. Τώρα πια ο πολιτικός του ορίζοντας προσδιορίζεται από το μνημονιακό πλαίσιο και ο πολιτικός του λόγος εξαντλείται στο κλασικό «κι εσείς γιατί βασανίζετε τους μαύρους;». Ηταν επιεικώς αστεία η απόπειρα υπεκφυγής από τις υποθέσεις Φλαμπουράρη και Σταθάκη με την επίκληση του Τσουκάτου και μέχρι και ξεκαρδιστική η επίπληξη προς νεοδημοκράτες, πασόκους και ποταμίσιους επειδή δεν του υποδεικνύουν, λέει, ισοδύναμα για να μετριάσει τις παρενέργειες των μέτρων που υπέγραψε και δεσμεύτηκε να εφαρμόσει.
Είναι προφανές πως ο Τσίπρας ή δεν καταλαβαίνει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου επειδή είχε απέναντί του κόμματα που δεν πολιτεύονταν με στόχο να τον απομακρύνουν από την εξουσία, αλλά να τον βοηθήσουν να τη διατηρήσει. Και δυστυχώς γι’ αυτόν αλλά και για εμάς, τα λάθη των άλλων μπορεί να εξασφαλίζουν την άνοδο στην εξουσία ή την παραμονή σε αυτήν, αλλά δεν συμβάλλουν στη σωστή και αποτελεσματική διακυβέρνηση. Εκεί οι όποιοι κυβερνώντες είναι μόνοι. Και είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει θα λογοδοτούν. Το έχει αυτό το «κακό» η Δημοκρατία.