Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

Περί καταθέσεων


Δεν μου είχε συμβεί σε άλλη περίπτωση, έως τώρα τουλάχιστον, αλλά η παρέμβαση του υπουργού Επικρατείας Αλ. Φλαμπουράρη για τις καταθέσεις στο εξωτερικό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Και όχι μόνο για τους πολιτικούς, σε όποιο κόμμα κι αν ανήκουν, ή όσους ασκούν δημόσιο λειτούργημα, περιλαμβανομένων και των δημοσιογράφων. Το πιστεύω για όσους ζούμε σε αυτόν τον τόπο, με τις αναπόφευκτες φυσικά εξαιρέσεις εκείνων που έχουν οικονομικές συναλλαγές με το εξωτερικό.
Αλλά όλα αυτά υπό μία προϋπόθεση. Πως ενώ για τους πολιτικούς και τους πολιτευόμενους η υποχρέωση αυτή οφείλει να είναι γενική και δεσμευτική, για τον απλό πολίτη δεν μπορεί να ισχύει το ίδιο. Ο απλός πολίτης, που υφίσταται τις θετικές ή αρνητικές συνέπειες των πολιτικών αποφάσεων, έχει κάθε δικαίωμα να προστατεύει τα περιουσιακά του στοιχεία από τη στιγμή που και νομίμως έχουν αποκτηθεί και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία φορολογηθεί.
Αν, λοιπόν, θέλουν οι κυβερνώντες να επαναπατριστούν τα χρήματα που έχουν βγει σε ξένες τράπεζες οφείλουν να δημιουργήσουν κλίμα εμπιστοσύνης και όχι δυσπιστίας, φόβου και ανησυχίας για την ελληνική οικονομία και το μέλλον του τόπου. Κάτι που μέχρι τώρα δεν το έχουν καταφέρει και πολύ φοβάμαι ότι με τα μυαλά που κουβαλάνε αποκλείεται να το επιτύχουν.
Οι τζάμπα μαγκιές του τύπου «αυτά που ήξεραν να τα αφήσουν» είναι κουβέντες που εύκολα ξεστομίζονται, αλλά έως τώρα δεν έχουν δικαιωθεί. Ούτε το μνημόνιο σκίστηκε, ούτε η τρόικα καταργήθηκε, ούτε οι υποχρεωτικοί έλεγχοι διακόπηκαν, ούτε μέτρα που δεν θα εγκρίνουν οι δανειστές θα εισαγάγει προς ψήφιση η ασυμβίβαστη κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου-Λαφαζάνη-Βαρουφάκη-Κωνσταντοπούλου.
Πάνω που πηγαίναμε να ξεθαρρέψουμε, ξανακλειστήκαμε στο καβούκι μας. Γι' αυτό και η νέα φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, γι' αυτό το νέο τραπεζικό σφίξιμο, γι' αυτό η νέα έλλειψη ρευστότητας στην αγορά. Γιατί καλές και βολικές οι δημοσκοπήσεις με τα αυξημένα ποσοστά στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής, καλές οι μεγαλοστομίες πως «δεν τους αρέσω γιατί δεν είμαι του χεριού τους» και άλλα γραφικά, καλές και οι πατριωτικές εκκλήσεις και οι υποδείξεις, αλλά ας κοιτάξουν να κάνουν και δύο ή τρεις κινήσεις της προκοπής και -ποιος ξέρει;- κάποιος μπορεί να τους εμπιστευτεί και να ξαναφέρει τα λεφτά του στην πατρίδα.