Η αναγνώριση του κοινού εχθρού είναι πρώτο βασικό στάδιο συσπείρωσης του κόσμου. Στις μέρες μας όμως παρατηρείται πλήρης σύγχυση των Ελλήνων σε αυτό το ζήτημα. Για την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει αυτός ο τόπος άλλοι σκέφτονται ότι ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλοι ότι ευθύνονται τα δύο μεγάλα κόμματα. Άλλοι πάλι, τα έχουν βάλει με το σύνολο των ελληνικών κομμάτων κατηγορώντας τη μεταπολίτευση, εγκωμιάζοντας έμμεσα την επταετία της δικτατορίας των στρατηγών. Μερικοί, θεωρούν υπαίτιους τους κερδοσκόπους και τους τραπεζίτες ανά τον κόσμο. Νομίζω, ότι είναι διάχυτη η θολούρα στην ελληνική κοινωνία. Πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε λοιπόν στον κοινό εχθρό ώστε να συσπειρωθούμε. Όσο αυτό δεν γίνεται τόσο θα ασελγούν πάνω μας καθώς θα είμαστε διαιρεμένοι και ατομικά ανίσχυροι να αντιδράσουμε. Είναι λοιπόν σκόπιμη η τακτική του εχθρού να θολώνει τα νερά και έτσι να δρα ανενόχλητος, χαρακτηρίζοντας αυτόματα όλους όσους τον σκιαγραφούν ως τρελό, ακραίο και γραφικό.