Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Αλλά ποιος την έχασε για να την βρει ο... σκληρός αγωνιστής αρχηγός των ΑΝΕΛ

Θα περίμενε κανείς μετά την ψήφιση του νέου υπερμνημονίου, ότι οι υπουργοί και τα στελέχη της κυβέρνησης Τσίπρα θα περιόριζαν τουλάχιστον το παραμύθιασμα των πολιτών,τους δήθεν ανένδοτους αγώνες και τις ανέξοδες λαϊκίστικες υποσχέσεις. Φαίνεται όμως ότι τα ψεύδη έχουν γίνει δεύτερη φύση τους .Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πομφόλυγες που εξαπέλυσε χθες ο κυβερνητικός συνεταίρος του κ.Τσίπρα για την αύξηση του  ΦΠΑ στα νησιά.

Θεωρώντας προφανώς ο κ.Καμμένος ότι απευθύνεται σε... ψεκασμένους που δεν μπορούν να αντιληφθούν τι συμβαίνει γύρω τους από το βομβαρδισμό ψευδών πουν έχουν υποστεί, χαρακτήρισε εγκληματική και αντισυνταγματική την αύξηση στο ΦΠΑ... Σκέφτηκε μάλιστα να παραιτηθεί  αλλά δεν άντεξε προφανώς το σοκ που θα προκαλούσε στο πανελλήνιο η εγκατάλειψη της εξουσίας, οπότε επέλεξε να συνεχίσει να μας  βομβαρδίζει με τις δήθεν ηρωικές μάχες του..

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο εκλεκτός συνεργάτης του πρωθυπουργού προκαλεί το δημόσιο αίσθημα με τέτοιου τύπου παρεμβάσεις. Ούτε προφανώς η τελευταία αφού ο εναγκαλισμός με την εξουσία προέχει. Είναι όμως έσχατο δείγμα πολιτικής και ηθικής κατάπτωσης λίγα μόλις 24ωρα μετά το υπερήφανο "ναι" σε όλα του αρχηγού των ΑΝΕΛ στη Βουλή, να παριστάνει τον εύθικτο και τον υπερασπιστή της κοινωνίας που πληρώνει τις κυβιστήσεις του ίδιου και της κυβέρνησης στην οποία μετέχει.

Στοιχειώδης ευθιξία  αν υπήρχε ο κ. Καμμένος θα έπρεπε ήδη να έχει υποβάλλει την παραίτηση του, αφού συνέβαλλε στην ψήφιση ενός εγκληματικού και αντισυνταγματικού νόμου.  Αλλά ποιος την έχασε για να την βρει ο... σκληρός αγωνιστής αρχηγός των ΑΝΕΛ. Όπως βέβαια είναι δείγμα πολιτικού αμοραλισμού η σιωπή και η ανοχή του πρωθυπουργού στα όσα καταγγέλλει ο εκλεκτός συνεργάτης του.

Υ.Γ. Δεν είναι δυστυχώς μόνος ο κ. Καμμένος σε αυτή την κυβέρνηση που προκαλεί με τις δηλώσεις του. Τι να πει κανείς για τον... αυθεντικό αριστερό που επέλεξαν ως μέλος της ομάδας στρατηγικού σχεδιασμού του Μαξίμου, που δίνει συμβουλές μέσω Facebook  για τη χρήση χασισέλαιου ως την πιο αποτελεσματική  θεραπεία για τους καρκινοπαθείς... Και ο μεν σύμβουλος αυτά καταλαβαίνει, αυτά πιστεύει. Αυτοί που τον επέλεξαν όμως ;

Μετά το αριστερό μνημόνιο, η πληγωμένη κοινωνία.

Tα θηριώδη νέα οικονομικά μέτρα και οι υπερεκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις ψηφίστηκαν χθες από τη Βουλή. Πριν από δύο εβδομάδες δε είχε γίνει αποδεκτό και το νέο Ασφαλιστικό. Η παταγώδης αυτή κατάρρευση των αντιμνημονιακών ιδεολογημάτων έχει έντονες και πολλαπλές επιπτώσεις. Επιτείνει την αρχόμενη ήδη διαδικασία διάρρηξης των πολιτικών συμμαχιών που ανέδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας και τον έφεραν στην κυβέρνηση και αναδεικνύει ως κρίσιμο ερώτημα και ως αγωνία συνάμα την κατεύθυνση και τη συμπεριφορά των κοινωνικών δυνάμεων που είχαν στοιχηθεί μαζί του.
Θα στραφούν στα κόμματα της λεγόμενης ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης ή θα επαναληφθούν οι σεισμικές εκλογικές μετακινήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012; Η κίνηση των μαζών, μετά το ξεγύμνωμα της στρεβλής εκπροσώπησής τους, θα γίνει προς την αναπαραγωγή μιας, έστω κατ’ επίφαση, κανονικότητας ή θα εκδηλωθούν ξανά φυγόκεντρες τάσεις και ακραίες συμπεριφορές;
Δυστυχώς είναι πιθανόν να υπάρξει μια ισχυρή κίνηση είτε προς την απόρριψη και την αποχώρηση από τις εκλογικές συμμετοχικές διαδικασίες είτε προς τα άκρα του πολιτικού φάσματος. Ενδέχεται δε το ναζιστικό άκρο να αναδειχθεί σε ελκτικό υποδοχέα των φυγόκεντρων πολιτικών τάσεων διότι είναι πλέον ο μόνος καθαρός «αντισυστημικός» χώρος αφού μεταπολιτευτικά ήταν περιθωριοποιημένος ιδεολογικά, πλήρως αμέτοχος θεσμικά και παραμένει πάντα «αντιμνημονιακός». Ασφαλώς, οι ανακατατάξεις και η ανατροπή των μέχρι τώρα πολιτικών συσχετισμών, με την ενδεχόμενη αύξηση των αντικοινοβουλευτικών δυνάμεων, θα επιφέρουν επιπλέον προσκόμματα στην ήδη προβληματική λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών.
Τα πρόσθετα όμως δυσμενή συμβάντα, εκτός από τις πολιτικές, θα έχουν βέβαια και ιδεολογικές και ψυχολογικές επιπτώσεις. Η πολλαπλά ηττημένη και καθημαγμένη κοινωνία βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα αδιέξοδο, χωρίς καμιά προοπτική. Μια γενικευμένη δυσθυμία κυριαρχεί και υποστέλλει τις όποιες ατομικές και συλλογικές διαθέσεις και επιθυμίες. Σε μια τέτοια κατάσταση είναι φυσικό να αναπτύσσονται και να εγχαράσσονται στον δυσπραγούντα πληθυσμό κάθε είδους ανορθολογικές δοξασίες και συνωμοσιολογικές ερμηνείες. Αυξάνεται επιπλέον η, ούτως ή άλλως υπάρχουσα, θυματοποίηση της χώρας, όπως και η μετάθεση των ευθυνών στους ξένους και ο πάντα ελλοχεύων αντιδυτικισμός. Θα αναπτυχθεί ακόμα το αίσθημα της προδοσίας από την πολιτική ελίτ και από τον ΣΥΡΙΖΑ ιδιαίτερα. Είναι ενδεικτικό ότι μια σειρά από καλλιτέχνες, που είχαν στρατευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν προδομένοι επειδή δεν έκανε τα όσα παράλογα διεκήρυσσε.
Μετά το αριστερό μνημόνιο, η πληγωμένη κοινωνία παρακολουθεί έμφοβη και αμήχανη το οριστικό τέλος μιας ολόκληρης εποχής και των ψευδαισθήσεών της. Οι πληγές όμως που άνοιξε στο κοινωνικό σώμα η προηγούμενη αντιμνημονιακή πολιτική και ιδεολογική παράκρουση παραμένουν ανοιχτές και εμποδίζουν κάθε προσπάθεια για την αναγκαία εθνική αυτογνωσία.