Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Η κωμωδία... τέλειωσε.


Τις πρώτες αρχηγικές ώρες του ο κ. Βενιζέλος έδειξε συμφιλιωτική διάθεση. Η αναγέννηση της παράταξης δεν αφήνει κανέναν απέξω. Σε αυτό το κομμάτι, της συσπείρωσης, θα επενδύσει όλη τη γοητεία που έχει ως συνομιλητής. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι τους φέρνει όλους πίσω, ανασταίνει τον Ανδρέα Παπανδρέου, προσελκύει απολιτικά δεκαοχτάχρονα, φέρνει πίσω τους κουβελιστές. Ας υποθέσουμε ότι τις επόμενες εβδομάδες οι φίλοι του κόμματος κορυβαντιούν παρασέρνοντας μαζί τους τα πλήθη. Πώς θα κυβερνήσει μετά ο κ. Βενιζέλος; Θα καταστήσει άραγε τη χώρα ένα πρεζάκι των δόσεων, θα κατεβάσει τους μισθούς στα επίπεδα της Ρουμανίας, θα φορολογήσει κι άλλο τα καύσιμα, θα εμπνευστεί κι άλλες αναδρομικές εισφορές, θα αφήσει τα προσκόμματα στην επιχειρηματικότητα; Θα διαγράψει εντέλει τον σοσιαλισμό από την ταμπέλα;

Ο κ. Βενιζέλος δίδει έμφαση στο πόσο δύσκολες ήταν οι διαπραγματεύσεις του. Καιρός είναι να σκεφτεί πόσο δύσκολη έγινε η ζωή των κατοίκων της χώρας του. Πολύ ωραία τα λέει, ότι πονάει που υπάρχει ένας άνεργος σε κάθε σπίτι αλλά καλύτερο θα ήταν να μιλήσει για τα σχέδιά του, για τις προθέσεις του στη διοίκηση της χώρας. Χρειάζονται συγκεκριμένες, σαφείς, αναλυτικές προτάσεις οι οποίες αυταπόδεικτα θα προέρχονται από ένα κόμμα που εμφανίζεται ως κεντρώο. Διαφορετικά οι ψηφοφόροι του θα πάνε απευθείας δεξά-ζερβά.