Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Οχι γιατί επέλεξε τη σιωπή, αλλά γιατί δεν τον θέλουν πια ούτε οι δικοί του.

Με τον αέρα των 10 μονάδων στις εκλογές του 2009 και προετοιμάζοντας ουσιαστικά την είσοδο της χώρας στον σημερινό οικονομικό κυκεώνα, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε βάλει έναν στόχο:
Να αποδομήσει πλήρως τον Κώστα Καραμανλή. Ολοι θυμούνται τις... γεμάτες ορμή ομιλίες του στη Βουλή και τον καταγγελτικό του λόγο σε βάρος της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Ειδικά δε κατά του πρώην πρωθυπουργού. Φώναζε ότι ο Καραμανλής κρύβεται. Τον έψαχνε δε στα ορεινά της Βουλής όπου καθόταν. Στην κυριολεξία τον κατακεραύνωνε υποστηρίζοντας ακόμη και ότι προσέφυγε σε εκλογές εσπευσμένα!
Και αυτό τη στιγμή που ο ίδιος είχε προειδοποιήσει πως θα επέβαλλε εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αλλά... Ο ίδιος έφυγε άρον – άρον και από πρωθυπουργός και από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Δεν κάθισε καν να πάει σε εκλογές. Εφυγε πριν ή τον έδιωξαν. Οπως και ο προκάτοχός του.
Και στην κυριολεξία εξαφανίστηκε. Οχι γιατί επέλεξε τη σιωπή, αλλά γιατί δεν τον θέλουν πια ούτε οι δικοί του. Οι οποίοι φοβούνται και το ενδεχόμενο να κάνει προεκλογικά κάποια παρέμβαση.
Ομολογούν μάλιστα πως δεν ξέρουν αν μια δήλωση του ΓΑΠ θα κάνει καλό. Ο διάδοχός του δε κρατά απίστευτες αποστάσεις στηλιτεύοντας όλες τις επιλογές του.
Στην αντίπερα όχθη στη Ν.Δ. πολλοί επιθυμούσαν και άλλοι τόσοι επεδίωκαν μια δήλωση του Καραμανλή εν όψει των εκλογών. Ακόμη και το γεγονός πως επεσκέφθη τη Διοικούσα Επιτροπή της Θεσσαλονίκης έγινε θέμα.
Η δε στήριξή του στον Αντώνη Σαμαρά συζητείται απ’ όλους όσοι κινούνται στο χώρο της Κεντροδεξιάς, ενώ δείχνει να έχει ενοχλήσει τους υπολοίπους. Ειδικά όσους απεύχονται τη συσπείρωση της Ν.Δ.
Τελικά όλα κάνουν κύκλους. Ειδικά η ζωή!