Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Το 2016 θα είναι το έτος των μεγάλων αλλαγών.

Το 2016 θα είναι το έτος των μεγάλων αλλαγών που απαιτούνται για να βγει η χώρα από την κρίση και να μπει η οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά, όπως πολύ σωστά είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Ομως η Ελλάδα είναι η χώρα των παραδόξων. Και ανάμεσα στα τόσα παράδοξα που συμβαίνουν γύρω μας υπάρχει και το εξής αντιφατικό: ενώ οι περισσότεροι είναι πρόθυμοι να δηλώσουν προοδευτικοί και όλοι στην επονομαζόμενη «πρώτη φορά Αριστερά» αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι, εν τούτοις ελάχιστοι είναι αυτοί που πραγματικά επιθυμούν αλλαγές στη ζωή τους, στην καθημερινότητά τους και εν τέλει στη χώρα.

Ολοι για παράδειγμα μπορεί να παραπονούμαστε για την κίνηση στους δρόμους που τον τελευταίο καιρό είναι αυξημένη, αλλά πόσοι πραγματικά θέλουν να αλλάξουν συνήθεια και να μη σταματούν το ΙΧ στο περίπτερο για να αγοράσουν τσιγάρα, έξω από το σουπερμάρκετ για να φορτώσουν τα ψώνια ή έξω από το φροντιστήριο για να πάρουν το παιδί, περιορίζοντας κάθε φορά με το έτσι θέλω την κυκλοφορία κατά μία λωρίδα.

Αλλοι μπορεί να παραπονούνται για τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι αστικές συγκοινωνίες, αλλά πόσοι είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τις λεωφορειολωρίδες. Ολοι οι προοδευτικοί επιθυμούν ένα πιο εξυπηρετικό Δημόσιο, αλλά κανείς δεν θέλει την αξιολόγηση και τις αυξήσεις μισθών ανάλογα με την παραγωγικότητα των υπαλλήλων, όπως σχεδιαζόταν αρχικά και η σημερινή κυβέρνηση ανέτρεψε, δίνοντας (κουτσουρεμένο) το σχετικό κονδύλι που προβλεπόταν για τους παραγωγικούς δημοσίους υπαλλήλους σε όλους, οριζοντίως, ανεξαρτήτως έργου.
Ομως προοδευτικός χωρίς να επιθυμεί μικρότερες ή μεγαλύτερες αλλαγές στη ζωή του δεν νοείται. Οι προοδευτικοί είναι αυτοί που επιζητούν τις ανατροπές και οι συντηρητικοί που δεν τις θέλουν. Δεν γίνεται να δημιουργήσεις έναν καινούργιο κόσμο χωρίς να αλλάξεις τίποτα. Ομως δυστυχώς στην Ελλάδα... γίνεται.

Αυτοί που αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί, αποδεικνύονται πιο συντηρητικοί και από τους συντηρητικούς. Μάχονται με νύχια και με δόντια να μην αλλάξει τίποτα στην Παιδεία, στην Υγεία, στη Δημόσια Διοίκηση, στο κράτος. Την ίδια στιγμή φαντασιώνονται αλλαγές και ανατροπές στην Ευρώπη και σε όλον τον πλανήτη. Πάντα εκ του ασφαλούς βέβαια. Διότι όταν αφορά τους εαυτούς τους, επαναστατούν να μην αλλάξει τίποτα.

Για να βγούμε λοιπόν από την κρίση ίσως θα πρέπει πρώτα απ' όλα να ξεπεράσουμε τους εαυτούς τους. Και αυτό αφορά όλους μας. Ας είναι αυτή η ευχή και ο στόχος για τη νέα χρονιά. Χαρούμενα Χριστούγεννα.

Εικοσιτετράωρα μας χωρίζουν από τη νέα χρονιά .

Μερικά μόνο εικοσιτετράωρα μας χωρίζουν από τη νέα χρονιά και είναι γενική η εκτίμηση πως τα όσα, θετικά ή αρνητικά, συμβούν στη διάρκειά της θα σημαδέψουν, ή ενδεχομένως και να καθορίσουν, το μέλλον της χώρας. Και είναι λογικό να συμβεί έτσι. Τα έξι χρόνια της αβεβαιότητας μέσα στην οποία ζει ο ελληνικός λαός είναι πολλά. Και είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον. Μοιραία θα έρθει η στιγμή που ή θα φανεί επιτέλους το φως στην άκρη του τούνελ ή η απογοήτευση θα εξελιχθεί στο κυρίαρχο συναίσθημα ενός λαού που θα έχει κουραστεί να περιμένει τις καλύτερες μέρες που όμως δεν λένε να έρθουν.
Είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν, και όχι άδικα, ότι αυτή η καθοριστική χρονιά είναι το 2016. Και είναι βάσιμο το σκεπτικό που τους οδηγεί στην εκτίμηση ότι στη διάρκειά του θα κριθεί η πορεία μας, θετική ή αρνητική, για τα επόμενα 15 χρόνια. Ως κοινωνία έχουμε βιώσει μια εξοντωτική λιτότητα και έχουμε υπομείνει θυσίες και δοκιμασίες υπό τη διακυβέρνηση όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του τόπου. Τα όρια και οι αντοχές μας έχουν εξαντληθεί. Και είναι κάτι που το ξέρουν καλά εκείνοι που καλούνται να αποδείξουν επιτέλους ότι είναι ικανοί να φέρουν εις πέρας τον ιστορικό ρόλο που ανέλαβαν να διαδραματίσουν.
Η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να αποδείξει ότι δικαιούνταν τη δεύτερη ευκαιρία που της έδωσε το εκλογικό σώμα και ότι είναι σε θέση να οδηγήσει με ασφάλεια το σκάφος στο λιμάνι της προόδου και της ανάπτυξης. Και ο τρόπος για να το επιτύχει είναι μόνο ένας: να πείσει τον ελληνικό λαό με τα μέτρα και τις αποφάσεις της ότι και το σχέδιο αλλά και την αποφασιστικότητα διαθέτει για να δικαιώσει τις προσδοκίες εκείνων που την εμπιστεύτηκαν. Περιθώρια για αποτυχία, ολιγωρίες και καθυστερήσεις δεν υπάρχουν. Ο λαός περιμένει και δικαιούται αποτελέσματα.
Και η αντιπολίτευση, και πρωτίστως η αξιωματική, οφείλει να ανταποκριθεί στις ευθύνες που το Σύνταγμα προβλέπει και ο ελληνικός λαός τής ανέθεσε. Εχοντας ρυθμίσει μάλιστα και τα του οίκου της και με το πλεονέκτημα μιας ηγεσίας με πρόσφατη εντολή από τους οπαδούς και τους φίλους του κόμματος, οφείλει να υπηρετήσει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Το 2016 είναι μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί. Υπό την προϋπόθεση ότι όλοι -κυβερνώντες, αντιπολιτευόμενοι αλλά και λαός- θα ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας.