Τετάρτη 3 Ιουνίου 2015

Μυρίζει εκλογές


Η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων τέσσερις μήνες τώρα απέδειξε ότι κάθε μήνα πάμε και χειρότερα, με τον λογαριασμό να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Αυτό συμβαίνει όχι μόνον από τη βύθιση της οικονομίας και τις εύλογες συνέπειες εξ αυτού, αλλά και από την απώλεια εμπιστοσύνης την οποία η αγορά τιμολογεί και μάλιστα πολύ ακριβά. Οι ευκαιρίες χάθηκαν η μία μετά την άλλη για την κυβέρνηση, καθώς, αντί να ασχοληθεί με την ουσία, προσπάθησε να στήσει έναν φανταστικό εσωτερικό εχθρό που δήθεν λειτουργούσε ως πέμπτη φάλαγγα.
Καθώς οι μήνες περνούσαν και βαδίζαμε από ψέμα σε ψέμα, η κυβέρνηση σάρωσε ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε σε ρευστό από την αγορά και ουσιαστικά έπνιξε την ήδη χειμαζόμενη οικονομία. Ταυτοχρόνως έχανε και τους τελευταίους υποστηρικτές της χώρας στην Ευρώπη, που έχουν βαρεθεί να ασχολούνται με το ελληνικό πρόβλημα και κυρίως να απολογούνται στους δικούς τους πολίτες για όσα συμβαίνουν.
Η έλλειψη στοιχειώδους στρατηγικής εκ μέρους της κυβέρνησης έχει φέρει την υπόθεση σε αδιέξοδο, καθώς με ή χωρίς συμφωνία πια όλα φαντάζουν αδύνατα και η πολιτική εμπλοκή προδιαγεγραμμένη. Αν, ο μη γένοιτο, δεν υπάρξει συμφωνία, η κόλαση είναι μπροστά μας και ένας Θεός ξέρει τι θα μας προκύψει. Αυτό είναι προφανές ότι το έχει υπόψη του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και δεν θα ρισκάρει τέτοια ιστορική ευθύνη, που θα προκαλέσει ανυπολόγιστη βλάβη στον τόπο και τον ίδιο.
Αν έστω και στο παρά ένα υπάρξει συμφωνία, το μεγάλο ζητούμενο είναι αν αυτή μπορεί να περάσει από τη Βουλή χωρίς να ανατραπεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία και κυρίως αν μπορεί να υλοποιηθεί από την παρούσα σύνθεση της κυβέρνησης. Το παιχνίδι είναι στα χέρια του κ. Τσίπρα, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θέλει και, κυρίως, αν μπορεί να κάνει την υπέρβαση της σύγκρουσης με το κόμμα του, για να πάει ένα βήμα μπροστά και να αποφύγει να του «σκάσει» η χώρα στα χέρια.
Σε κάθε περίπτωση, με ή χωρίς συμφωνία οι εκλογές μοιάζουν αναπόφευκτες και τώρα μένει να αποδειχτεί αν ο κ. Τσίπρας θα τολμήσει τη ρήξη με την Ευρώπη ή με τους ακραίους του κόμματός του.