Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Ας δούμε λοιπόν αν μπορεί να μας σώσει ο κ. Τσίπρας.

Ας δούμε λοιπόν αν μπορεί να μας σώσει ο κ. Τσίπρας. Ισχυρίζεται και υπόσχεται ότι το μπορεί. Αρα έχει προετοιμασθεί για να κυβερνήσει. Αλλά ο βουλευτής κ. Δραγασάκης παραδέχθηκε σε εκπομπή του Σκάι ότι συγκεκριμένο και επεξεργασμένο σχέδιο από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Αρκεί να καταργηθεί το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση και έτσι θα επανέλθουμε προφανώς στην προηγούμενη ανέμελη ζωή που απολαμβάναμε με τα λεφτά των δανειστών. Καλά, αν δεν υπάρχει σχέδιο τότε τι είναι η πολυσέλιδη προεκλογική διακήρυξη του κόμματος; Αν υποβληθείτε, ως οφείλετε, στον κόπο να τις διαβάσετε, τότε θα διαπιστώσετε δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, ότι διανέμονται λεφτά προς κάθε αγανακτισμένο και υποσχέσεις ότι θα διατηρηθούν και θα επαυξηθούν οι βολεμένοι και οι προνομιούχοι του δημοσίου τομέα, ο οποίος θα διογκωθεί ακόμη περισσότερο, αφού θα διορισθούν αμέσως ακόμη 100.000, όπως έχει υποσχεθεί ο κ. Τσίπρας. Αρα και για τον ΣΥΡΙΖΑ «λεφτά υπάρχουν». Από πού; Ο κ. Στρατούλης εν τη ρύμη του λόγου του είπε ότι θα χρειασθούν οι καταθέσεις μας για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη (δηλαδή επανακρατικοποίηση όλων των χρεοκοπημένων ΔΕΚΟ και των τραπεζών). Κι αμέσως κι άλλοι πανικόβλητοι πλούσιοι και φτωχοί έσπευσαν να αποσύρουν από τις τράπεζες τις όποιες αποταμιεύσεις μιας ζωής για να τις γλιτώσουν από την αριστερή δήμευση.

Λεφτά θα βρεθούν επίσης κατά τον κ. Μανώλη Γλέζο με αναγκαστικό δάνειο απ' όσους έχουν ετήσιο εισόδημα 20.000 ευρώ. Δηλαδή απ' όλους σχεδόν τους μισθωτούς και συνταξιούχους που έχουν ακόμη μηνιαίο εισόδημα 1.400 ευρώ. Φυσικά έτσι απαλλάσσονται του μέτρου οι προσφιλείς σε όλα τα κόμματα φοροφυγάδες οι οποίοι δηλώνουν πολύ πενιχρότερο εισόδημα. Κατά τον κ. Τσίπρα παραμένουμε στο ευρώ και στην Ευρώπη. Κατά τον κ. Λαφαζάνη όμως προτιμάται η επάνοδος στη δραχμή. Ενώ ο κ. Αλαβάνος καλεί τον κ. Τσίπρα να πει στον λαό την αλήθεια, ότι δηλαδή η καταγγελία του μνημονίου συνεπάγεται έξοδο από το ευρώ. Αυτονόητη η πολυγλωσσία, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνασπισμός 12 συνιστωσών, που υποστηρίζουν τις πιο αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις. Αυτό το αριστερό συνονθύλευμα διεκδικεί την εξουσία με αλαζονεία και ασύδοτο λαϊκισμό, με την ενθουσιώδη συμπαράσταση των τηλεοπτικών προπαγανδιστών του και την ασύνετη μικρόνοια των λοιπών πολιτικών δυνάμεων. Και μετά θα διαπιστώσουμε ότι «στην πολιτική δεν υπάρχει ηθική, αλλά μόνο σκοπιμότητα», όπως είχε διακηρύξει ο Λένιν, δάσκαλος του κ. Τσίπρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απειλώντας κατ' ουσίαν ότι θα πυροδοτήσει τη «βόμβα» διάλυσης της ευρωζώνης αν βρεθεί στην εξουσία...

Κι όμως, η ανασφάλεια που δημιουργούν οι απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, η αβεβαιότητα που επικρατεί για τις θολές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την οικονομική πολιτική της Αριστεράς καθώς και ο πανικός που καλλιεργείται από τους πολιτικούς του αντιπάλους περί παραμονής ή μη στο ευρώ είναι βέβαιον ότι ωθούν την οικονομία βίαια σε ακόμη χαμηλότερο επίπεδο.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες οι ψύχραιμοι παρατηρητές βλέπουν ότι οι υποστηρικτές του μνημονίου, οι μεγάλοι ηττημένοι των εκλογών της 6ης Μαΐου, μετατοπίζονται προς το Κέντρο υποστηρίζοντας την ανάγκη «αναδιαπραγμάτευσης» - «απαγκίστρωσης» - «βελτίωσης» του μείγματος οικονομικής πολιτικής που ούτως ή άλλως απέτυχε, μιλώντας όλοι για την ανάγκη επιστροφής στην ανάπτυξη.

Στο ίδιο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξεκαθαρίσει και να στρογγυλέψει τις θέσεις του - να κρατηθεί μέσα στις ευρωπαϊκές γραμμές της καταγγελίας της πολιτικής λιτότητας και της ανάγκης επιστροφής στην ανάπτυξη - αντιμετωπίζοντας με δέος το ενδεχόμενο την επομένη των εκλογών να κληθεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και να βρεθεί μπροστά σε άδεια ταμεία.

Ηδη η προοπτική της εξουσίας αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του καταγγελτικού λόγου του μετατρέποντας τον Συνασπισμό τάσεων της Αριστεράς σ' ένα κίνημα που θυμίζει ακόμη περισσότερο τις πρώτες μέρες του ΠαΣοΚ, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου κατήγγελλε την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ και έδιωχνε τις βάσεις του θανάτου από την Ελλάδα. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη, αλλά τα χρόνια που πέρασαν άλλαξαν την Ελλάδα με λόγια και... δανεικά.

Η διαφορά σήμερα είναι ότι τελείωσαν και τα δανεικά. Αν οι κάλπες αναδείξουν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε το μόνο που μπορούμε να φανταστούμε από τώρα είναι η δήλωση του αρχηγού του:

«Παραλάβαμε καμένη γη»
,
όπως είχε πει κάποια ανάλογη στιγμή ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Πέραν όμως τούτων, πρέπει να αναγνωρίσουμε και όσοι θέλουν έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν ότι η φωτιά που άναψε όχι μόνο στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη ο ΣΥΡΙΖΑ, απειλώντας κατ' ουσίαν ότι θα πυροδοτήσει τη «βόμβα» διάλυσης της ευρωζώνης αν βρεθεί στην εξουσία, μπορεί να συμβάλει σε μια ρεαλιστική αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.