Η κοινοβουλευτική ομάδα έχει ανεβεί στα κάγκελα ...

Πιέζεται ο ΓΑΠ, σκέφτεται και ξανασκέφτεται ώστε να αποφασίσει έως και τη Δευτέρα του Θωμά αν θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό ή όχι…. Το πόσο τον λυπάμαι δεν λέγεται, μαύρες μέρες θα περάσει την Μεγαλοβδομάδα στην Ύδρα!!!

Θέλει λέει, διακαώς να σώσει και αυτή την παρτίδα για το κόμμα των μεγάλων αλλαγών (!), αλλάζοντας όπως κάθε φορά απλά «τα ρούχα του Μανωλιού» (βλέπε Κυβέρνηση)…. Πληροφορίες δε υποστηρίζουν λόγο ότι όλο και πιο έντονα σκέφτεται για σαρωτικό ανασχηματισμό ώστε να καταφέρει να αντιστρέψει την αρνητική διάθεση των πολιτών εναντίον την κυβερνητικής του πολιτικής.

Ακούγεται ότι δεν θα διστάσει να καρατομήσει και υπουργούς του στενού περιβάλλοντός του ώστε να το πετύχει… Έτσι αρκετοί από τους «καρεκλοκένταυρους» κάθονται σε αναμμένα καρφιά!! Και είναι λογικό, δεν θα είναι ότι καλύτερο να χάσουν τον υπουργικό τους θώκο, την ώρα μάλιστα που η κοινοβουλευτική ομάδα έχει ανεβεί στα κάγκελα και εξαπολύει δριμύ κατηγορώ για την πολιτική που εφαρμόζουν και η οποία τους έχει φέρει σε σημείο να φοβούνται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο !!!

Όπως και να έχει πάντως σε περίπτωση που ο Μεγάλος προχωρήσει σε ανασχηματισμό, η επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον…


--------------------------------------------------------------------------------

Ελλείψεις συντονισμού και συνεννόησης.

Το «αποτέλεσμα» δεν φαίνεται να ικανοποιεί κανέναν... Καταλογίζονται «καθυστερήσεις», ελλείψεις συντονισμού και συνεννόησης. Αποφασιστικότητα και τόλμη, λιγότερη απ' ό,τι απαιτούν οι συνθήκες. Ελλειψη πίστης σ' αυτό που έχουν αναλάβει να κάνουν. Και χαμηλή τεχνοκρατική επάρκεια σε αρκετά από τα πρόσωπα που στελεχώνουν την κυβέρνηση. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί για πολύ καιρό ακόμα να «αγνοεί» ο πρωθυπουργός. Χρειάζεται -κατά γενική εκτίμηση»- κυβερνητική ανασύνθεση, με προσέλκυση πιο ικανών, αποφασισμένων και έμπειρων προσώπων, πέρα από τον «στενό κύκλο» των πολιτικών φίλων...

Χρειάζεται άλλου τύπου ενεργοποίηση προσώπων που σηματοδοτούν κάτι, με παράλληλη ενεργοποίηση ευρύτατων κοινωνικών δυνάμεων. Δεν γίνεται τίποτα αν η κυβέρνηση (φύρδην - μίγδην) τους βάζει «όλους απέναντί της». Το δεύτερο, όχι όμως λιγότερο μείζον θέμα, είναι το «εργαλείο» του κρατικού μηχανισμού. Εάν είναι διαλυμένο, τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Πρέπει η Δημόσια Διοίκηση ν' αλλάξει. Σύμφωνοι. Αλλά ταυτόχρονα ν' αλλάξει και να κάνει δουλειά και μάλιστα «χωρίς λεφτά», είναι ένα ιδιαίτερα δύσκολο εγχείρημα. Θέλει προτεραιότητες, ιεραρχήσεις και κυρίως προετοιμασία και σοβαρό σχεδιασμό, που δεν φαίνεται να υπάρχει. Αυτό «μπλοκάρει» πολλά πράγματα και «ακυρώνει» κρίσιμες πολιτικές επιλογές.