Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Τι κάνει η Ελληνική κυβέρνηση; Ως συνήθως, τίποτε απολύτως... Αφού για μία ακόμη φορά, στέκεται ως απλός παρατηρητής, τη στιγμή μάλιστα που προ καιρού ο τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής είχε φέρει στο νομό Ροδόπης τούρκους επιχειρηματίες για να δούνε τη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής και να συζητήσουν πιθανές εξαγορές εγκαταλειμένων βιοτεχνικών ή βιομηχανικών μονάδων... Το γιατί έκλεισαν αυτές οι παραγωγικές μονάδες ίσως θα πρέπει να μας το εξηγήσουν οι τελευταίες κυβερνήσεις της χώρας. Το γιατί εγκαταλείφθηκαν όμως άλλες μονάδες και μεταφέρθηκαν στη νότια Βουλγαρία, στην Τουρκία ή στα Σκόπια, θα πρέπει να το εξηγήσει σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας, αφού ήταν γνωστό πως αυτό ήταν μία κίνηση που θα επέφερε την οικονομική κατάρρευση της Θράκης. Το τραγικό είναι πως οι επιχειρήσεις που έφυγαν από τη Θράκη και μεταφέρθηκαν σε γετονικές χώρες, επιδοτήθηκαν από την ελληνική πολιτεία γι αυτή τους την επιλογή...
Μέσα σε αυτό το κλίμα της εγκατάλειψης (σε ευνομούμενα κράτη κάποιοι ίσως και θα είχαν μπει ισόβια στη φυλακή για μία τέτοια εξέλιξη) η Θράκη φαίνεται πως παραδίδεται αργά αλλά σταθερά επιταχυνόμενα στα χέρια και στις διαθέσεις της Άγκυρας, μέσω τουρκικών κεφαλαίων που "διαρρέει" η Ziraat Bank στην ευρύτερη περιοχή. Μήπως τελικά σε αυτό το κράτος θα πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε πως υπάρχει καλή θέληση από όλους και θα πρέπει πλέον να αρχίσουμε να προσανατολιζόμαστε προς την περίπτωση των εσκεμμένων αποφάσεων και ενεργειών εις βάρς εθνικών συμφερόντων που ίσως να αποφέρουν σμίκρυνση της ίδιας της πατρίδας μας; Γιατί κανείς δεν βλέπει το "δέντρο που καίγεται"; Μήπως περιμένουν όλοι να δούνε ολόκληρο το δάσος στις φλόγες; Μα, τότε θα είναι πολύ αργά... Πάρα πολύ αργά...