Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Τι περιμένει να κερδίσει η αξιωματική αντιπολίτευση.

Το ερώτημα που μοιραία ανακύπτει είναι τι περιμένει να κερδίσει η αξιωματική αντιπολίτευση. Να ρίξει την κυβέρνηση, προφανώς όχι. Οι κυβερνήσεις δεν ανατρέπονται στη Βουλή από προτάσεις δυσπιστίας. Αντίθετα συσπειρώνονται οι βουλευτές που τη στηρίζουν. Και σε δύσκολες για μια κυβέρνηση περιόδους, όπως η τωρινή καλή ώρα, μια πρόταση δυσπιστίας είναι θεόσταλτο δώρο γι' αυτήν.
Η διαπραγμάτευση με την τρόικα δεν έχει ξεκινήσει όσο ευνοϊκά την περίμεναν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Και η γκρίνια για τη φορολογία των ακινήτων που την ξεκίνησαν οι βουλευτές της ΝΔ επεκτάθηκε και στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Αλλά αυτά παραμερίζονται τώρα. Η κυβέρνηση θα στηριχτεί από το σύνολο των βουλευτών των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ενδεχομένως και κάποιον ανεξάρτητο, και δεν νομίζω ότι υπάρχει περίπτωση να χάσει τη μάχη των εντυπώσεων στην τριήμερη συζήτηση.
Μόνο που η συγκεκριμένη πρόταση δυσπιστίας έχει και μια άλλη πλευρά. Κι αυτή βολεύει ιδιαιτέρως τον Τσίπρα. Γιατί δεν είναι μόνο η κυβερνητική πλευρά που θα συσπειρωθεί, είναι και οι ΣΥΡΙΖΑ. Και  αυτός τη χρειάζεται περισσότερο από το κυβερνητικό μέτωπο. Στο κάτω κάτω η εξουσία και η διατήρηση της βουλευτικής έδρας είναι κίνητρα που στηρίζουν ή και ενισχύουν την ενότητα.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ποιος και με ποιον τρόπο θα γεφυρώσει τις διαφωνίες; Υπάρχει περίπτωση να συγκλίνουν ξανά ο Τσίπρας και ο Λαφαζάνης; Ο χρόνος θα δείξει. Αλλά οι οιωνοί δεν είναι ευνοϊκοί. Ο ένας τραβάει δεξιότερα κι ο άλλος μένει αμετακίνητος στο όνειρο της συγκυ-βέρνησης με ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα ήταν από τα κορυφαία θέματα αυτές τις ημέρες η διαφωνία τους. Η πρόταση δυσπιστίας στρέφει αλλού τους προβολείς. Αυτό είναι που κερδίζουν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.