Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ε, λοιπόν δεν είναι έτσι. Δεν είμαστε έτσι. Και οι αρμόδιοι οφείλουν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.

Ομως είναι δύσκολο για τους πολίτες να το πιστέψουν. Κυρίως λόγω των υποσχέσεων που έλαβαν τα 2,5 χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Εχουν ακούσει και πάλι στο πρόσφατο παρελθόν πως δεν θα ληφθούν νέα μέτρα. Κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΓΑΠ πήγαινε τα μέτρα προς ψήφιση στη Βουλή τα συνόδευε με ανάλογες δεσμεύσεις.
Δεν είναι άλλωστε λίγα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που την περίοδο εκείνη αντιδρούσαν και εν συνεχεία δήλωναν πως θα ψηφίσουν για τελευταία φορά.
Τα γεγονότα αυτά είναι νωπά στη μνήμη των πολιτών που αντιμετωπίζουν εξαιτίας πράξεων και παραλείψεων με δυσπιστία τις όποιες δεσμεύσεις.
Για τον λόγο αυτό είναι επιτακτική ανάγκη το πολιτικό σύστημα, και κυρίως η κυβέρνηση, πέραν της ανάκτησης της αξιοπιστίας στο εξωτερικό να ασχοληθεί και με την ανάκτηση της αξιοπιστίας στο εσωτερικό.
Διότι η διαχείριση της προηγούμενης εξουσίας δεν διέλυσε μόνο την οικονομία και την κοινωνική συνοχή της χώρας. Δεν κατέστησε μόνο αναξιόπιστη τη χώρα διεθνώς αλλά προκάλεσε σοβαρά πλήγμα στο μαλακό υπογάστριο του συστήματος.
Οι κυβερνώντες, οι βουλευτές και όλοι όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με το σύστημα εξουσίας έχουν μετατραπεί σε… σάκο του μποξ.
Με το παραμικρό βάλλονται πανταχόθεν. Οχι ότι πολλοί εξ αυτών δεν φρόντισαν και οι ίδιοι να προκαλέσουν. Με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους πάρει όλους η… μπάλα.
Σε αυτή τη χώρα έχουμε συνηθίσει να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Δεν δουλεύουν κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι, τότε είναι όλοι τεμπέληδες. Δεν ασκούν το λειτούργημά τους για παράδειγμα κάποιοι αστυνομικοί, τότε όλοι είναι κλέφτες. Κλέβουν κάποιοι πολιτικοί, τότε είναι όλοι λαμόγια. Ο κατάλογος είναι μακρύς.
Ομως δεν είναι έτσι απλά τα θέματα. Γιατί έτσι θα επιβεβαιώνουμε αυτούς, όλοι ξέρουμε ποιους, που γυρνούσαν ανά τον κόσμο και μιλούσαν για μια διεφθαρμένη χώρα με διεφθαρμένους πολίτες.
Ε, λοιπόν δεν είναι έτσι. Δεν είμαστε έτσι. Και οι αρμόδιοι οφείλουν να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Αν αυτοί αποδείξουν ότι είναι αξιόπιστοι, τότε θα γίνει το πρώτο βήμα. Και οι πολίτες θα αρχίσουν πάλι να ακούν.