Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Καθότι η σύγκρουση, έτσι όπως το πάνε, είναι αναπότρεπτη.

Τα επικοινωνιακά πολιτικά παιχνίδια που χρησιμοποιήθηκαν με το σλόγκαν «σωτηρία ή πτώχευση», «πρώτα η σωτηρία της πατρίδας» ή το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» δεν λειτουργούν πλέον. Τώρα οι αρχηγοί των κομμάτων δηλώνουν πως δεν θα δεχτούν άλλη «εθνική ταπείνωση», καθότι βλέπουν πως οι εργαζόμενοι τους έχουν πάρει χαμπάρι. Εχουν συμφωνήσει και ταυτοχρόνως κάνουν αντιπολίτευση στους εαυτούς τους...

Ηδη οι τροϊκανοί έχουν απαιτήσει τα 30 δισ. ευρώ να πάνε κατευθείαν στις τράπεζες και μετά βλέπουμε λένε τι θα γίνει με το νέο δάνειο των 100 δισ.Θα το πάρετε με δόσεις, θα ανοίξετε δεσμευτικό ταμείο των τόκων που θα καταθέτετε, για να διασφαλίσουμε και εμείς οι καημένοι τα λεφτά μας. Και αν είστε «καλά παιδιά» και δεχτείτε όλους τους όρους, τότε θα σας στηρίξουμε.Το «δεν θέλουμε να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, γιατί θα είναι καταστροφή και για μας» τώρα έγινε, «ε, δεν θα μας στοιχίσει και πολύ. Η Ελλάδα θα αποφασίσει αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ,» αφήνοντας να αιωρείται η απειλή.

Από τη στιγμή που έχουμε υποστεί την πτώχευση κατά 80% και το 80% του πληθυσμού της χώρας δεινοπαθεί, τα διλήμματα τα επιστρέφουμε σ' αυτούς που τα βάζουν. Δεν είναι ποσοστά οι άνθρωποι και οι Ευρωπαίοι δεν είναι σκέτο ευρώ. Η χώρα μας δοκιμάζεται σκληρά. Χάνει την υπόστασή της, κουτσουρεύεται η εθνική της ανεξαρτησία και θεωρείται το κακό παράδειγμα για την Ευρώπη. Ας γίνει λοιπόν το «κακό» παράδειγμα, γιατί έρχεται η σειρά όχι μόνο των κρατών-λαών του Νότου αλλά και όλων των Ευρωπαίων. Αυτή η κατάσταση δεν αντιμετωπίζεται από μία χώρα, είναι κρίση δική τους γενικευμένη, του δικού τους καπιταλιστικού συστήματος και θα πάρει γενικευμένη απάντηση, καθότι η σύγκρουση, έτσι όπως το πάνε, είναι αναπότρεπτη.Οι εργαζόμενοι θα γίνουν οι κολασμένοι που δεν έχουν να χάσουν ούτε καν τις αλυσίδες τους...