Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες το θέατρο του παραλόγου, με έναν πρωθυπουργό εμφανώς απελπισμένο, ο οποίος είναι απλώς γαντζωμένος στην εξουσία και διακατέχεται από αδυναμία άσκησης εξουσίας. Παραιτήσεις, ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, αλλεπάλληλες συζητήσεις για συναίνεση και κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, υπαναχωρήσεις, πρωθυπουργικές «κωλοτούμπες», ενδοΠΑΣΟΚικά μαχαιρώματα και οξύτατες εκφράσεις συνθέτουν την εικόνα. Και κάπου στο βάθος η Ελλάδα. Η κοινή πρωτοβουλία για τη σωτηρία της χώρας μετατράπηκε σε απεγνωσμένη διάσωση της ΠΑΣΟΚικής εξουσίας. Ο πρωθυπουργός δεν άντεξε τις πιέσεις στο εσωτερικό του κόμματός του και έγινε ο ίδιος αιχμάλωτός τους. Η χώρα, όμως, δεν μπορεί να είναι αιχμάλωτη μιας ανεύθυνης, επικίνδυνης, αναποτελεσματικής και εμφανώς αδύναμης κυβέρνησης.
Ο παραιτηθείς και ξεπαραιτηθείς πρωθυπουργός αποδείχθηκε ανίκανος να διαχειριστεί μια κρίση στο εσωτερικό του κόμματός του και να αποσοβήσει ακόμη μια χειρότερη κρίση στην ελληνική κοινωνία. Είναι ορατό, λοιπόν, όταν σε αυτά εμφανίζει αδυναμία άσκησης πολιτικής, πόσο ανίκανος είναι να χειριστεί και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας μας στο εξωτερικό.
Η χώρα οδηγείται σε κατάρρευση. Και αυτή η χώρα είναι τόσο περήφανη που δεν θα την αφήσουμε ούτε να καταρρεύσει ούτε να καμφθεί το φρόνημά της. Εφόσον ο κ. Παπανδρέου αδυνατεί πλέον να ασκήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, οφείλει να προσφύγει στον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να δώσει αυτός τη λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου