Τώρα δεν αναζητούμε αγωνιωδώς δάνεια, αλλά αναζητείται η πιστή εφαρμογή του μνημονίου και κυρίως οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές στο Δημόσιο. Το μεγάλο πρόβλημα δεν θα ήταν οι νέες περικοπές και οι απολύσεις στο Δημόσιο αν προηγουμένως είχαμε καταφέρει να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή, η οποία το 2010 ήταν μεγαλύτερη από το 2009.
Είναι αδιανόητο γιατί η κυβέρνηση καθυστέρησε και καθυστερεί τόσο, όχι μόνο στη φοροδιαφυγή, ούτε στην αξιοποίηση (και πώληση) της περιουσίας του Δημοσίου, αλλά στις αποκρατικοποιήσεις, στο ξερίζωμα της γραφειοκρατίας, στο πραγματικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, στην απαλλαγή των επενδύσεων από εμπόδια, στο κλείσιμο υπηρεσιών και οργανισμών-φαντάσματα του Δημοσίου, την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων και πολλών άλλων που εμείς πρέπει να κάνουμε ανεξαρτήτως αν περιλαμβάνονται ή όχι στο μνημόνιο.
Αν ήδη είχαμε προχωρήσει σε ορισμένα από τα προαναφερόμενα μέτρα, διαφορετική θα ήταν η εικόνα, μικρότερο θα ήταν το έλλειμμα και υψηλότερη από 0,8% η ανάπτυξη το πρώτο τρίμηνο.
Επιτέλους ας κατανοήσουν στην κυβέρνηση, η ανάπτυξη δεν αναζητείται πλέον. Ηρθε νωρίτερα και ή θα την ενισχύσουμε ή θα τη χάσουμε και θα την ψάχνουμε πάλι με το φανάρι του Διογένη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου