Στην Ελλάδα βρήκαμε τον δικό μας, παραδοσιακό, τρόπο να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας.

Την ίδια ώρα στην Ελλάδα βρήκαμε τον δικό μας, παραδοσιακό, τρόπο να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Εμείς δεν χρειαζόμαστε αλλόθρησκους τζιχαντιστές, τα καταφέρνουμε καλά με τις εκλογές. Ο,τι και να βγάλουν οι κάλπες, η Ελλάδα μπαίνει στην εποχή της αναταραχής και ανασφάλειας ξέπνοη, χωρίς δυνάμεις, έχοντας ξοδέψει και τα πρώτα ελάχιστα σημάδια ανάκαμψης μετά την πεντάχρονη τραγωδία. Σαν τρελό φορτηγό με σπασμένα τα φρένα, η Ελλάδα, σχεδόν 100 χρόνια μετά, ετοιμάζεται για άλλη μία ιστορική καταστροφή, δικιάς της κατασκευής.

Δέκα δισ. έτοιμων επενδύσεων σταμάτησαν ξαφνικά περιμένοντας «τις εκλογές». Οι πολίτες σταμάτησαν να πληρώνουν τις οφειλές τους. Χρήματα πέταξαν σαν αποδημητικά πουλιά σε άλλες χώρες. Η συμφωνία με τους εταίρους κατάντησε κουρελόχαρτο που ο ένας δεν τόλμησε να ψηφίσει και ο άλλος θέλει να σκίσει, την ίδια ώρα που υπόσχεται τον ουρανό με τ' άστρα. Και όταν τον ρωτούν «μα πώς θα τα πληρώσετε όλα αυτά» απαντάει σείοντας την υπόσχεση ή απειλή (;;) της «διαπραγμάτευσης».

Θα διαπραγματευτούν οι Μάγοι με τη Μέρκελ, με τον πληγωμένο Ολάντ, τον ετοιμόρροπο Ρέντσι και τα άλλα τα παιδιά, που έντρομοι ψάχνουν για τον δολοφόνο «στο σπίτι τους» και δουλειές για τα δικά τους παιδιά. Και αν δεν «κάτσει»;; Την ώρα που ο αποπληθωρισμός θεριεύει, το όλο γεωπολιτικό σύστημα τρίζει, η Ρωσία τη μία βρυχάται και την άλλη τρικλίζει και η μάχη του πετρελαίου έχει αλλάξει το παιχνίδι. Λέτε με αυτές τις συνθήκες να «σκάει» ιδιαίτερα η Μέρκελ, ο Ολάντ και ολόκληρη η Ευρωζώνη αν η Ελλάδα αποφασίσει να «αυτοκτονήσει»;;;

Οπότε, ψηφίστε άφοβα, ό,τι σας κάνει κέφι. Με θυμό ή φόβο, με δίψα για εκδίκηση, μόνοι μας θα πέσουμε πάλι στην αφάνεια στην οποία είχαμε συνηθίσει μέχρι πριν από λίγες 10ετίες. Με τη δραχμούλα μας αγκαλιά, περήφανοι, ωραίοι και... φτωχοί, πάλι, όσοι απομείνουν σε αυτή την άκρη της γης.