Οι τέσσερις που έγιναν έξι...

Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, η πράξη θα δείξει αν ισχύει το ένα ή το άλλο, αλλά εκείνο που δεν επιδέχεται την παραμικρή αμφισβήτηση είναι ότι ποτέ άλλοτε πολιτικό κόμμα δεν είχε τόσα και τόσο προβεβλημένα στελέχη σ' έναν και τον αυτό χώρο -για την ακρίβεια, την οικονομία- όσο ο ΣΥΡΙΖΑ. Παραθέτω ονόματα: Δραγασάκης, Σταθάκης, Μηλιός, Τσακαλώτος, Βαρουφάκης και Λαπαβίτσας.

Ομολογώ ότι δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν και πόσο μετράνε ως επιστήμονες, αλλά εν προκειμένω το ζητούμενο δεν είναι οι τίτλοι σπουδών τους και το συγγραφικό τους έργο. Εκείνο που πρωτίστως ενδιαφέρει είναι η δυνατότητά τους να συμβάλουν στη διαμόρφωση μιας οικονομικής πολιτικής που θα μας προστατεύσει από περιπέτειες και θα περιορίσει το μνημονιακό κόστος.

Κι εδώ είναι που έχω τις απορίες μου. Ολος ο ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτους τον Τσίπρα και τον Δραγασάκη, προπαγανδίζουν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», αλλά ο Λαπαβίτσας αποφαίνεται ότι οικονομικά δεν βγαίνει. Η αίσθηση που προγραμματικά καλλιεργείται για την «επόμενη μέρα» είναι ότι θα πάμε καλύτερα, αλλά ο Βαρουφάκης επανειλημμένα έχει επισημάνει ότι εκείνο που πρέπει να υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «αίμα και θυσίες». Κι αυτά χωρίς να χρειαστεί να αναφερθούμε στις προσεγγίσεις του μετριοπαθούς Σταθάκη και του σκληρού Μηλιού.

Κι έχουμε τώρα και το πρόβλημα των ομολόγων του Μαρτίου και τον τρόπο της αποπληρωμής τους. Ο Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι θα τα πληρώσουμε και μπράβο του. Αλλά όπως πάντα συμβαίνει όταν οι συριζαίοι αναφέρονται σε χρήματα, εύλογα τίθεται ο προβληματισμός ως προς την πηγή της προέλευσής τους. Κι εδώ τα πράγματα μπλέχτηκαν. Ο Τσίπρας είπε ότι θα εκδώσει έντοκα γραμμάτια όπως κάνει και η σημερινή κυβέρνηση, και ο Χαρδούβελης και το υπουργείο Οικονομικών απάντησαν ότι δεν γίνεται γιατί η ΕΚΤ θα διακόψει τη ρευστότητά μας αν δεν συνεχίσουμε να υπαγόμαστε σε κάποιο πρόγραμμα.

Η ανταπάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να μιλήσει για «πολιτική απρέπεια» και να κατηγορήσει το υπουργείο Οικονομικών ότι «δεν έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει στις εκλογές». Αλλά για τα ομόλογα δεν γίναμε σοφότεροι. Τη στιγμή που το κόμμα διαθέτει αφθονία ειδικών. Δεν θα μπορούσαν ένας ή δύο από τους τόσους να μας διαφωτίσουν; Και να προστατεύσουν και το κύρος του αρχηγού τους;