Όταν αποφασίζει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να μοιράσει μέσω φορέων δωρεάν τρόφιμα σε 800 χιλιάδες οικογένειες, τότε δεν μπορείς να αρθρώσεις λέξη. Παγώνεις.
Μάλιστα, ο εν λόγω υπουργός δεν διστάζει να πει ότι, “δεν πειράζει να φας μακαρόνια ή φακές αν έχουν λήξει ένα μήνα ή είκοσι ημέρες” Πιθανότατα, να μην πειράζει. Δεν είμαστε γαστρεντερολόγοι,
ούτε λάτρεις των άστρων εστιατορίων Gastronomie, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλούς που θα ταϊζαν τα παιδιά τους ληγμένες φακές. Για να έχουν, όμως, οι γονείς να ταϊσουν τα παιδιά τους χρειαζόμαστε, όπως αναφέρει σωστά η Εστία, και νέους εργοδότες που θα προσλάβουν ανέργους.
Όταν έχεις 1,5 εκατομμύριο ανέργους δεν αρκούν ούτε ο αγωγός TAP, ούτε τα προγράμματα 5 μηνών με 2.500 ευρώ.
Χρειάζεται ένα συγκροτημένο σχέδιο αναμόρφωσης της οικονομίας προκειμένου, ώστε χιλιάδες άνεργοι να βρουν διέξοδο.
Δεν αρκεί η φούρια του τουρισμού για να ανασχεθεί πλήρως η ύφεση.
Στα έργα βεβαίως πρέπει να πάρουν μέρος τόσο ο ιδιωτικός τομέας, όσο και ο δημόσιος. Από τη μια πλευρά, οι Έλληνες πρέπει να κινητοποιηθούν όχι για να κάνουν μια ακόμη καφετέρια, αλλά να ρισκάρουν περισσότερο, είτε στο
εμπόριο, είτε στην παραγωγή. Η ανάλγητη Μ. Θάτσερ εκθείαζε τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς η ίδια είχε περάσει από τον πάγκο του γαλατάδικου του πατέρα της. Πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα δώσουν τον τόνο για να βγούμε από το τέλμα. Αυτό, όμως, δεν το αντιλαμβάνονται – μέχρι τώρα- ούτε στο ΥΠΕΚΑ, ούτε στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Επιμένουν να χρεώνουν ακριβό ρεύμα, φυσικό αέριο και οι 62 βιομηχανίες έγιναν 58. Αν δεν παρθούν μέτρα χθες από τα σκληρά ολιγοπώλια της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ θα είναι αργά. Όσο για τα σχέδια της Γερμανικής αναπτυξιακής KFW, ας τα ξεχάσουμε από τώρα. Αρκεί μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα της για δει σε ποιες χώρες επενδύει και με τι τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, ο δημόσιος τομέας επειγόντως χρειάζεται να ξεκινήσει τα έργα, με αρχή από τους δημόσιους δρόμους. ( σ.σ οι εποχούμενοι με τις μηχανές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα σαμαράκια τα οποία δεν πρέπει να ξαναεμφανιστούν. Μόνο δρόμοι όπως η Αττική Οδος )
Η κινητοποίηση, όμως, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα δεν διατάσσεται, αλλά κερδίζεται καθημερινά.
Με λίγα λόγια, πρέπει να σταματήσει η επωδός του οικονομικού επιτελείου “πρωτογενές πλεόνασμα”
διότι δουλεύουμε για τις αγορές, αλλά πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι.
Μάλιστα, ο εν λόγω υπουργός δεν διστάζει να πει ότι, “δεν πειράζει να φας μακαρόνια ή φακές αν έχουν λήξει ένα μήνα ή είκοσι ημέρες” Πιθανότατα, να μην πειράζει. Δεν είμαστε γαστρεντερολόγοι,
ούτε λάτρεις των άστρων εστιατορίων Gastronomie, αλλά δεν γνωρίζουμε πολλούς που θα ταϊζαν τα παιδιά τους ληγμένες φακές. Για να έχουν, όμως, οι γονείς να ταϊσουν τα παιδιά τους χρειαζόμαστε, όπως αναφέρει σωστά η Εστία, και νέους εργοδότες που θα προσλάβουν ανέργους.
Όταν έχεις 1,5 εκατομμύριο ανέργους δεν αρκούν ούτε ο αγωγός TAP, ούτε τα προγράμματα 5 μηνών με 2.500 ευρώ.
Χρειάζεται ένα συγκροτημένο σχέδιο αναμόρφωσης της οικονομίας προκειμένου, ώστε χιλιάδες άνεργοι να βρουν διέξοδο.
Δεν αρκεί η φούρια του τουρισμού για να ανασχεθεί πλήρως η ύφεση.
Στα έργα βεβαίως πρέπει να πάρουν μέρος τόσο ο ιδιωτικός τομέας, όσο και ο δημόσιος. Από τη μια πλευρά, οι Έλληνες πρέπει να κινητοποιηθούν όχι για να κάνουν μια ακόμη καφετέρια, αλλά να ρισκάρουν περισσότερο, είτε στο
εμπόριο, είτε στην παραγωγή. Η ανάλγητη Μ. Θάτσερ εκθείαζε τις μικρές επιχειρήσεις, καθώς η ίδια είχε περάσει από τον πάγκο του γαλατάδικου του πατέρα της. Πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις θα δώσουν τον τόνο για να βγούμε από το τέλμα. Αυτό, όμως, δεν το αντιλαμβάνονται – μέχρι τώρα- ούτε στο ΥΠΕΚΑ, ούτε στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Επιμένουν να χρεώνουν ακριβό ρεύμα, φυσικό αέριο και οι 62 βιομηχανίες έγιναν 58. Αν δεν παρθούν μέτρα χθες από τα σκληρά ολιγοπώλια της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ θα είναι αργά. Όσο για τα σχέδια της Γερμανικής αναπτυξιακής KFW, ας τα ξεχάσουμε από τώρα. Αρκεί μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα της για δει σε ποιες χώρες επενδύει και με τι τρόπο.
Από την άλλη πλευρά, ο δημόσιος τομέας επειγόντως χρειάζεται να ξεκινήσει τα έργα, με αρχή από τους δημόσιους δρόμους. ( σ.σ οι εποχούμενοι με τις μηχανές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τα σαμαράκια τα οποία δεν πρέπει να ξαναεμφανιστούν. Μόνο δρόμοι όπως η Αττική Οδος )
Η κινητοποίηση, όμως, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα δεν διατάσσεται, αλλά κερδίζεται καθημερινά.
Με λίγα λόγια, πρέπει να σταματήσει η επωδός του οικονομικού επιτελείου “πρωτογενές πλεόνασμα”
διότι δουλεύουμε για τις αγορές, αλλά πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου