Το... φαινόμενο Πολάκη .

Σε λίγους μήνες -εκτός απροόπτου- η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ θα συμπληρώσει δύο χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας. Τον Ιανουάριο του 2015 όλοι περίμεναν λίγο-πολύ ότι δεν θα υλοποιούσε το μεγαλύτερο μέρος των δεσμεύσεων που είχε δώσει προεκλογικά, αλλά οι πολίτες ήταν, αν μη τι άλλο, περίεργοι να δουν πώς θα προχωρήσει το πείραμα της κυβέρνησης «πρώτη φορά Αριστερά». Στην οικονομία δεν περίμεναν «θαύματα», αλλά -είναι αλήθεια- ήθελαν να δουν το νέο ύφος και το νέο ήθος στην εξουσία.

Δυστυχώς, σήμερα, δύο χρόνια μετά, πολλοί -ακόμη και ψηφοφόροι του κ. Αλ. Τσίπρα- έχουν απογοητευθεί! Οχι μόνον από την πορεία της οικονομίας, που σαφώς κυριαρχεί στη ζωή όλων μας, αλλά από τη διαφορά των όσων έλεγαν τότε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περί ηθικού πλεονεκτήματος και των όσων συνέβησαν μετά.

Μερικά μόνον από τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάρρευση της ρητορικής περί «νέου» ήθους και μαζί στην πολιτική κατάπτωση που σήμερα βιώνουμε, είναι τα εξής:

• Η στροφή 180 μοιρών μετά το δημοψήφισμα. Οι πολίτες που ψήφισαν «όχι» ήρθαν αντιμέτωποι με το 3ο Μνημόνιο και με το επιχείρημα περί 17ωρης διαπραγμάτευσης, που έφερε τους νέους φόρους, τις νέες περικοπές και την αύξηση της ανεργίας.

• Η ωμή παραδοχή του υπουργού Οικονομικών εκείνης της περιόδου ότι ηχογραφούσε τους Ευρωπαίους συναδέλφους του στις συνεδριάσεις του Eurogroup.

• Τα όσα ελέχθησαν (και παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός) περί ύπαρξης ενός «plan B» εν αγνοία του ελληνικού λαού, που αφορούσε την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη.

• Οι επιθέσεις που δέχθηκαν από κομματικά στελέχη και «όργανα» του ΣΥΡΙΖΑ Eλληνες Ολυμπιονίκες.

• Το... φαινόμενο Πολάκη και η σιωπή-αποδοχή των όσων λέει από το Μέγαρο Μαξίμου.

Αυτά είναι μερικά μόνον από τα όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και έχουν άμεση σχέση με το δίλημμα μεταξύ του «νέου» και του «παλιού» στην πολιτική. Κάθε άλλο σχόλιο είναι περιττό...