Η φθορά του κυβερνώντος κόμματος είναι μεγάλη.

Η φθορά του κυβερνώντος κόμματος είναι μεγάλη, για πολλούς πρωτοφανής και δηλωτική της κατάρρευσης των ελπίδων που ο κ. Τσίπρας είχε μεταφέρει στην ελληνική κοινωνία πριν από έναν χρόνο. Είναι λάθος ωστόσο να μετριέται η φθορά από τον Σεπτέμβριο και μετά. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές του περσινού Ιανουαρίου μέσα σε ένα κύμα προσδοκιών και ελπίδων που διαμορφώθηκαν τεχνηέντως στην ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες είχαν απογοητευθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και επέλεξαν την αλλαγή ελαφρά τη καρδία, αγκαλιάζοντας την αντιμνημονιακή ρητορική που υποσχόταν λαγούς με πετραχήλια.  Στο πρώτο τρίμηνο μάλιστα των αστόχαστων, δήθεν ηρωικών, λόγων και της Βαρουφάκειας «αντίστασης» έναντι δανειστών και εταίρων επικράτησε κλίμα ευφορίας. Στο τέλος Μαρτίου η δημοτικότητα της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα είχε εκτιναχθεί στα ύψη.

Η υποχώρηση άρχισε αμέσως μετά όταν διαπιστώθηκε ότι οι μάχες ήταν άγονες και η χώρα κινδύνευε πραγματικά με έξωση από την ευρωζώνη.  Με το δημοψήφισμα ετέθη εκ νέου το δίλημμα και οι πολίτες επέλεξαν πάλι με το θυμικό, καθώς δεν μπορούσαν να αρνηθούν την επιλογή του Ιανουαρίου.

Η φθορά και η αμφισβήτηση ωστόσο είχαν ξεκινήσει. Οι εκλογές που ακολούθησαν τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρξαν και πάλι διλημματικές και οι ψηφοφόροι επέλεξαν χωρίς να είναι σε θέση να αξιολογήσουν τις συνέπειες των αποφάσεων και των δεσμεύσεων που ανελήφθησαν στη δραματική σύνοδο κορυφής του καλοκαιριού. Αμέσως μετά τις εκλογές όμως απεκαλύφθησαν οι υπαναχωρήσεις, το νέο Μνημόνιο ήρθε στο φως, η προηγηθείσα αμφισβήτηση ανεδείχθη και η φθορά φανερώθηκε.

Οι πολίτες δεν άκουσαν καθαρό λόγο μετά τις εκλογές. Δεν παρουσιάστηκε με σαφήνεια ο στόχος της επόμενης ημέρας. Ο κόσμος ήθελε επιβεβαίωση της ελπίδας. Ανέμενε την περιγραφή ενός σαφούς σχεδίου εξόδου από την κρίση.

Αντ' αυτού οι κυβερνώντες έσπευσαν να υποσχεθούν νέες διαπραγματεύσεις, παράλληλα προγράμματα υποκατάστατα του Μνημονίου και άλλα ανεδαφικά τα οποία σε ελάχιστο χρόνο κατερρίφθησαν.

Κάπως έτσι φθάσαμε στην τρέχουσα εκτίμηση των δημοσκοπικών εταιρειών περί ισοδυναμίας, ακόμη και σε αυτή την τόσο προβληματική για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περίοδο.

Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία αντέχει, παρότι δεν έχει αρχηγό, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Είναι φανερό ότι ζούμε περίοδο μεγάλης αναμονής και επανατοποθέτησης των πάντων. Γι' αυτό και έχει εξαιρετική σημασία η σημερινή νεοδημοκρατική εκλογική διαδικασία.

Αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκλέξει αξιοπρεπή αρχηγό, μείνει ενωμένο και αναδείξει ειλικρινές και σαφές σχέδιο εξόδου από την κρίση έχει πολλά να αναμένει.

Και βεβαίως οι πολιτικές εξελίξεις θα επιταχυνθούν.