Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Επειδή τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια.

Επειδή τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια και την πολυτέλεια του χρόνου δεν την έχουμε. Επειδή η Ελλάδα σήμερα αντιμετωπίζει αληθινή υπαρξιακή κρίση, αντιμέτωπη με την εσωτερική σήψη που προκάλεσαν προηγούμενες και σήμερα διαχειρίζεται μία ανίκανη ιδεοληπτική κυβέρνηση. Επειδή ζούμε σε έναν αβέβαιο και ανασφαλή κόσμο, ειδικά στην περιοχή μας. Επειδή η Αριστερά, σε κάθε απόχρωση, υπερεκπροσωπείται και, μάλιστα, χωρίς πολιτικό αντίλογο. Επειδή διαπιστώνεται η ύπαρξη σιωπηλής, αλλά συνειδητοποιημένης πλειοψηφίας, που αδυνατεί να εκφρασθεί πολιτικά από τα υπάρχοντα σχήματα και, τέλος, επειδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι προδήλως ανίκανο να ανταποκριθεί στα ελάχιστα και, προφανώς, όχι στα μείζονα, διαπιστώνεται η ανάγκη κάποια στελέχη της αλλά και άλλοι από τον κεντροδεξιό χώρο να αναλάβουν άμεσα πρωτοβουλίες.
Είναι ανάγκη, για την υγεία του πολιτικού μας συστήματος, να σχηματιστεί άμεσα νέος πολιτικός φορέας της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς, που, άλλωστε, σήμερα φαίνεται ότι «κερδίζει» σε ευρωπαϊκό επίπεδο εκτός της Ελλάδος. Ο τίτλος πρέπει να υποδηλώνει την ανάγκη για ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ και να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό στις εκλογές που αναμφίβολα θα προκύψουν και, μάλιστα, σύντομα υπό τραγικές συνθήκες. Η παράταξη αυτή θα αποτελέσει τη συγκέντρωση όλων των δημιουργικών δυνάμεων, που βλέπουν τον επερχόμενο αφανισμό της χώρας με τρόμο, αλλά νιώθουν ανήμποροι.
Στην προσπάθεια αυτή απαιτούνται τα χαρακτηριστικά που αποδεδειγμένα σπανίζουν στη σημερινή Νέα Δημοκρατία. Γενναιότητα, πολιτική εντιμότητα, διαχειριστική επάρκεια, αντίληψη της πραγματικότητας και ικανότητα να εκφράσουν πολιτικές θέσεις σε πολιτική πρακτική. Τα στελέχη που θα αναλάβουν την πρωτοβουλία, πρέπει να πείθουν και να αντέχουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια, ειδικά και δυστυχώς, στην Ελλάδα.
Αυτά τα στελέχη υπάρχουν, τόσο στη σημερινή Νέα Δημοκρατία, αλλά και εκτός της. Πολύ δύσκολα, όμως, θα βρουν το θάρρος να κάνουν τις πρώτες κινήσεις σε μία χώρα με τα σημερινά προβλήματα. Από την άλλη πλευρά, με δεδομένο ότι ορισμένα στελέχη είναι αποδεδειγμένα πολιτικά όντα, δύσκολα θα αντέξουν να συμμετέχουν σε ένα θνησιγενές εγχείρημα όπως της σημερινής Νέας Δημοκρατίας σαν να «μη συνέβη τίποτα». Πιστεύω, συνεπώς, ότι για κάποιους η πρωτοβουλία της «διάσπασης» και της επανασύστασης του νέου φορέα είναι μονόδρομος. Εδώ βρίσκεται ο ρόλος των «εμψυχωτών» και των αρωγών στη νέα προσπάθεια. Πεδίο δόξης λαμπρό και για μη πολιτικούς, αλλά «δημιουργούς».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου