Πολιτικό παιχνίδι "μια στο καρφί και μια στο πέταλο", με την προσθήκη της χρεοκοπίας.

Το επικοινωνιακό πολιτικό παιχνίδι "μια στο καρφί και μια στο πέταλο", με την προσθήκη της χρεοκοπίας, της εξόδου από την Ευρωζώνη και με τον εκβιασμό της δραχμής, θα τελειώσει και θα αποκαλυφθούν οι προθέσεις και οι σκοποί των δανειστών και η ανώμαλη λειτουργία της Ενωμένης Ευρώπης, την οποία διευθύνει μια οικονομική ελίτ, με όπλο τη δικτατορία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που μας στερεί τη ρευστότητα και μας απειλεί πως δεν θα πάρουμε τη δόση του δανείου που έχει αποφασιστεί αν δεν κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που θέλουν.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Οι "κόκκινες" γραμμές θα υπάρχουν για να παραβιάζονται εντέχνως. Οι αναδιαρθρώσεις, οι μεταρρυθμίσεις, όπως και αν ονομαστούν, θα γίνονται στο πλαίσιο των Μνημονίων που υποτίθεται ότι έχουμε καταργήσει, και εμείς θα περιμένουμε χωρίς να προετοιμαζόμαστε για την ουσιαστική ρήξη, πέρα από τα πολιτικοεπικοινωνιακά παιχνίδια που θα επιφέρει η σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα. Εκ των πραγμάτων θα είναι αναπότρεπτη η σύγκρουση, η οποία θα επεκταθεί σε όλη την Ευρώπη, καθότι ούτε ενωμένη είναι ούτε λειτουργεί πολιτικά σε ένα πνεύμα αλληλέγγυο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκλωβιστεί μέσα στο γήπεδο της ευρωπαϊκής ελίτ που ελέγχει η Γερμανία. Οι κάθε λογής ιθύνοντες εξακολουθούν να παίζουν πάνω στο τομάρι μας, που ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει και ούτε έχουμε δείξει πως θα το πληρώσουν ακριβά, καθότι είναι "χρυσόμαλλο". Χρειάζεται να δημιουργηθεί ένα εθνικοταξικοαπελευθερωτικό μέτωπο μέσα στην κοινωνία. Χρειάζεται να ειπωθεί η αλήθεια που είναι από μόνη της επαναστατική. Οσο περιμένουμε, ανοίγουμε τον λάκκο για να πέσουμε μέσα. Η σύνολη αντιπολίτευση, πλην του ΚΚΕ, είναι ευθυγραμμισμένη στη λογική και την πολιτική των δανειστών.

Ο νεοφιλελευθερισμός και η λιτότητα είναι το πρόταγμά της. Ο Σαμαράς δεν είναι αντίπαλος, έχει τελειώσει και είναι θέμα χρόνου η ΝΔ να τον ξεφορτωθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με το ΠΑΣΟΚ. Οι χρυσαυγίτες έχουν "ξεδοντιαστεί", το πρόβλημα είναι η ελληνική κοινωνία, που χρειάζεται να αφυπνιστεί και να συνειδητοποιήσει πως δεν μπορεί να υπάρξει επιστροφή στο παρελθόν. Πέρα από την πολιτική θα χρειαστεί ένας πολιτιστικός αγώνας, ένας νεοδιαφωτισμός που θα ξεπερνάει τα οικονομικά όρια της επιβίωσης. Ο ανθρώπινος τρόπος ζωής έχει ανάγκη τη χαρά, την απόλαυση, τον έρωτα και την αγάπη και δεν θα πρέπει να καθορίζεται και να ορίζεται από τον φόβο, την απογοήτευση και την πίστη πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, καθότι αποφασίζουν πριν από εμάς κάποιοι άλλοι, χωρίς εμάς. Τα δε ηλεκτρονικά μέσα συμβάλουν κι αυτά στη δημιουργία αυτού του αρνητικού και αρρωστημένου κλίματος. Η εθνική δημόσια ραδιοτηλεόραση θα πρέπει να σπάσει αυτό το κλίμα με την πλήρη ανεξαρτησία της.