Σε κάθε περίπτωση, η χώρα κινείται στο χείλος του γκρεμού

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο μόνος που μιλάει λίγο διαφορετική γλώσσα, παρά τις αντιφάσεις του, φαίνεται πως είναι ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης. Ο υπουργός, όμως, δεν λέει συγκεκριμένα πράγματα για το πώς θα επέλθει ένας συμβιβασμός, αλλά φλυαρεί με ιατρικούς όρους και παίζει με ποσοστά για το «καλό» και το «κακό» Μνημόνιο προκαλώντας νευρική κρίση εντός και εκτός Ελλάδος, όταν αφήνει να εννοηθεί ότι θα το κάνει «Κούγκι».
Τα μηνύματα από την Ευρώπη δεν εμπνέουν καμιά αισιοδοξία, καθώς παρά τις μεσολαβητικές προσπάθειες της Επιτροπής και του κ. Ζ.-Κ. Γιούνκερ η απόσταση που χωρίζει την κυβέρνηση από τους ισχυρούς της Ευρώπης αλλά και το ΔΝΤ είναι μεγάλη. Ακόμη και στο ενδεχόμενο πλήρους παγώματος όλων των εξαγγελιών της κυβέρνησης -αν και δεν το λέει κανένας μέχρι σήμερα-, οι εκπρόσωποι των δανειστών διαμηνύουν ότι δεν αρκεί ως κίνηση, καθώς απαιτούν πλήρη συμμόρφωση με τους όρους του προγράμματος που είναι ακόμη σε ισχύ. Το αν την υστάτη ώρα και μετά τις συζητήσεις στο Eurogroup της Τετάρτης και τη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης υπάρξει αλλαγή γραμμής από την Αθήνα ουδείς μπορεί να το ρισκάρει.
Σε κάθε περίπτωση, η χώρα κινείται στο χείλος του γκρεμού και μάλιστα ενίοτε κάνει και φιγούρες επίδειξης μιας άνεσης που δεν υπάρχει και προκαλεί τρόμο στους λογικά σκεπτόμενους. Ασφαλώς και υπάρχει ταυτοχρόνως ένας ακατανόητος ενθουσιασμός για τα... ηρωικά «όχι» και άλλες μπαρούφες που δεν αξίζουν σοβαρό σχολιασμό. Το ζητούμενο είναι πλέον αν εντός του ασφυκτικού χρονικού ορίζοντα των ολίγων ημερών θα υπάρξει μια στροφή στον ρεαλισμό ή αν θα συνεχίσουμε ακάθεκτοι την προετοιμασία για τον χορό του Ζαλόγγου.