H αποθέωση του τίποτα

Το δεκαήμερο που πέρασε παρακολουθήσαμε την αποθέωση του τίποτα. Την ώρα που η οικονομία δοκιμαζόταν με τα stress tests και οι λαϊκές γειτονιές πνίγονταν, η παραπολιτική επικαιρότητα έδινε ρέστα. Το έναυσμα έδωσε η μεγάλη κυρία του 2004 με τη δήλωσή της ότι δεν υποστηρίζει το «σύστημα». Δεν προλάβαμε να συνέλθουμε από αυτό το κρίσιμο χτύπημα στην ορθή τάξη του ιδεολογικού μας σύμπαντος και ο ομοϊδεάτης της, πλέον, άλλοτε ειδικευόμενος στον διασυρμό της, τα έβαλε με τον αρχηγό του Ποταμιού, τον οποίο χαρακτήρισε «πιο χαζό και από τον Γιωργάκη».

Χιούμορ με βαθύ νόημα. Τόσο που κοτζάμ Ντοστογιέφσκι εκλήθη να το υπηρετήσει με μια βαθιά παρερμηνεία του έργου του - ο «ηλίθιος» αφορά ως γνωστόν μία από τις πιο ηρωικές φυσιογνωμίες της λογοτεχνίας. Για να αποδειχθεί έτσι για μια ακόμα φορά ότι όποιος κοροϊδεύει τον άλλο κοροϊδεύει τα μούτρα του. Ας μη ζητάμε πολλά βέβαια. Γιατί από τότε που έκλεισε τους λογαριασμούς του με την κυρία (φυσικά με το αζημίωτο, αφού πρώτα του μοίρασε το έργο από την εφημερίδα της), κινδύνευε να μείνει χωρίς θέμα. Κακώς. Η επικαιρότητα βρίθει θεμάτων. Οπως εκείνος ο πρύτανης, ο οποίος, αφού έκανε καριέρα ως λάβρος πολέμιος των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αποφάσισε να περάσει την επιστημονική του άδεια διδάσκοντας σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο της Κύπρου.

Προφανώς για να μελετήσει τον εχθρό από μέσα! Αντί δε να σιωπήσει, δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι «εκεί (στην Κύπρο) τα ιδιωτικά πανεπιστήμια αναπτύχθηκαν χωρίς να απαξιωθούν τα δημόσια!». Ισως ήθελε να πει ότι εδώ τα απαξιώνουμε χωρίς να χρειαζόμαστε τα ιδιωτικά. Ενας άλλος πρύτανης πάλι αποφάσισε επιτέλους να βάλει μια τάξη και να ελέγχει ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν στην πρυτανεία. Τι ήταν να το κάνει. Ολα τα αντανακλαστικά της Αριστεράς μπήκαν σε λειτουργία βάζοντας σε δοκιμασία την ψυχική μας υγεία. Το καλύτερο πάντως το είπε ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε κατηγορηματικά κατά των καταστροφών, είπε, όχι όμως με «face control, security και οτιδήποτε άλλο». Διά της προσευχής ίσως;

Την οποία δεν έχει ανάγκη η κ. Δούρου. Διότι ενώ είχε περιέλθει για ακόμα μία φορά σε δεινή θέση με την εγγραφή στον προϋπολογισμό κονδυλίου για την ανάθεση σε ιδιωτική εταιρεία του καθαρισμού των κτιρίων της Περιφέρειας, την έσωσε κατά κυριολεξία μια βροχή ή μάλλον μια καταιγίδα. Μέσα στις φαεινές ιδέες του Μαξίμου, βλέπετε, ήταν και η απόφαση να την αποκλείσουν από τη σύσκεψη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκάλεσαν οι πλημμύρες, ενώ προσκάλεσαν τον ομογάλακτο πλην αναρμόδιο Πατούλη. Προφανώς σκέφτηκαν ότι εμείς είμαστε το γκουβέρνο και δεν δεχόμαστε παρείσακτους.

Με τούτα και με κείνα εξερχόμαστε από την κρίση εμφανώς σοφότεροι, ώριμοι και προπαντός έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος.