Η ΑΥΡΙΑΝΗ εθνική γιορτή.

  Η ΑΥΡΙΑΝΗ εθνική γιορτή, πέρα από παρελάσεις, δοξολογίες, επίσημες τελετές και μεγαλοστομίες, ίσως θα έπρεπε να περιλαμβάνει και μερικές δημόσιες αναφορές για τον καθοριστικό ρόλο ενός… ΟΧΙ στην πορεία των λαών. 

Από μικρά παιδιά μάθαμε στα σχολεία που πήγαμε πως η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα που τιμάμε την επέτειο του ΟΧΙ που ως λαός είπαμε σε κείνους που ζήτησαν να τους παραδώσουμε την πατρίδα και το βιο μας, τις αξίες και τον πολιτισμό μας, το παρόν και το μέλλον μας. Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μετά, αμβλυμένη η εθνική μνήμη αδυνατεί να προφέρει τα… σωτήρια ΟΧΙ που απαιτούνται για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τα αδιέξοδά της. Το… επιθεωρησιακών διαστάσεων «Ναι σε όλα», το οποίο εμπεδώσαμε (και, ως ανέκδοτο, το χρησιμοποιούμε κιόλας) από τις συχνότατες αναφορές του σε διάφορες ψηφοφορίες στη Βουλή, τελικώς εκφράζει μια γενικευμένη στάση παραίτησης και παράδοσης άνευ όρων, ενός λαού και της κυβέρνησής του, σε όσα ζητούν και επιβουλεύονται οι (ο Θεός να τους κάνει) φίλοι και σύμμαχοί του. 

Αρκετά με τις γενικότητες και τους αφορισμούς. Η αλήθεια είναι μία και αναμφισβήτητη. Μια γενικευμένη ενδοτικότητα, μια παθητική καταφυγή στο… «ό,τι πεις εσύ αφεντικό» ευτελίζει καθημερινά την κοινωνία και μετατρέπει τη χώρα σε αποικία και την κυβέρνηση σε αρμοστεία. Η εξαθλίωση του ελληνικού λαού, μέρα τη μέρα, εμφανίζεται και καταγράφεται εντονότερα.