Παροχές ή δεσμεύσεις;

Θέλω να είμαι καλόπιστος. Ακόμη και σε βαθμό που να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αφελής, αποδεχόμενος τα όσα περί πάταξης της φοροδιαφυγής και άλλων ανεκδότων ισχυρίστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Με τα στοιχεία του και με τη λογική του, λοιπόν, ας δούμε τι θα συνέβαινε αν του δινόταν η ευκαιρία να εφαρμόσει το «πρόγραμμά» του.

Το κόστος των μέτρων που θα έπαιρνε ανέρχονται, με τις δικές του εκτιμήσεις, τουλάχιστον στα 9 δισ. Σταδιακά καταβλητέα από την επομένη της ανόδου του στην εξουσία. Μόνο που για τα έσοδα δεν θα ίσχυε το ίδιο. Οσο αποτελεσματική κι αν θα είναι η ειδική υπηρεσία που θα φτιάξει, όσο εντατικά κι αν δουλέψει, χρήμα από οποιαδήποτε μορφή φοροδιαφυγής δεν πρόκειται να εισρεύσει αμέσως στα δημόσια ταμεία.

Βλέπετε, στις δημοκρατίες η πραγματικότητα δεν κινείται με τις λογικές και τις επιθυμίες του όποιου Τσίπρα. Ολα θέλουν τον χρόνο τους. Και η διαπίστωση, ο καταλογισμός και η είσπραξη φορολογικών εσόδων τον δικό της. Οταν μάλιστα πρόκειται για μεγάλα ποσά, τότε έλεγχοι, διασταυρώσεις, καταλογισμοί, ένδικα μέσα, δικαστηριακές διαδικασίες, κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων αν χρειαστεί και πλειστηριασμοί αν κριθεί αναγκαίο, τρία τουλάχιστον χρονάκια θα χρειαστούν οπωσδήποτε.

Αλλά τρία χρόνια σημαίνει ότι στο μεταξύ το γκουβέρνο θα έχει χρειαστεί για την εφαρμογή του κοστολογημένου προγράμματός του 27 δισ. Αν και πού θα τα βρει είναι μια άλλη ιστορία. Τόσα, όμως, θα χρειαστεί. Κι επειδή δεν θέλω να είμαι άδικος, δεν θα ισχυριστώ ότι στα χρόνια αυτά δεν θα έχει εισπραχθεί τίποτα. Κάποια έσοδα θα υπάρξουν. Να πούμε 5 ως 7 δισ.; Με τα άλλα 20 τι θα γίνει;

Η απάντηση έχει δύο εκδοχές. Διαλέγετε και παίρνετε όποια προτιμάτε. Η μία εκδοχή είναι ότι ελλείψει χρημάτων θα σταματήσουν τα μέτρα. Η άλλη είναι ότι θα βρεθούμε μ' ένα καινούργιο έλλειμμα της τάξης των 20 δισ. -άντε των 15- που φυσικά δεν ξέρω ποιος και γιατί θα μας τα δανείσει.

Αλλά κατά τα άλλα «δεν είναι παροχές» τα όσα εξήγγειλε, «είναι δεσμεύσεις». Και δεν βρέθηκε κανένας στοιχειωδώς σοβαρός στο κόμμα του να του υποδείξει ότι θα πρέπει να δεσμεύεται μόνο για όσο αντέχει η τσέπη του.