Πόσο να αντέξει κανείς...

Φαίνεται ότι αυτό είναι απολύτως... ακατανόητο για τους παροικούντες το υπουργείο Οικονομικών με θέα την πλατεία Συντάγματος. Νομίζουν ότι επειδή ο Ελληνας παραδοσιακά θέλει να έχει «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του» βρήκαν αγελάδα για να αρμέγουν: την ακίνητη περιουσία. Αναρωτιέται κανείς αν οι ίδιοι μένουν σε «βάρκα», αν και από μία πρόχειρη ματιά στο «πόθεν έσχες τους» μπορεί εύκολα να συναχθεί το συμπέρασμα ότι έχουν και αυτοί ακίνητη περιουσία. Η διαφορά είναι ότι αν έχεις ακίνητη περιουσία που σου αποδίδει εισοδηματικά, δεν έχεις καμιά ένσταση να πληρώσεις ό,τι σου αναλογεί. Αν όμως έχεις κλειστά διαμερίσματα, σπίτια που ρημάζουν και χωράφια που ξέμειναν από το μακαρίτη τον παππού κι είναι πέτρες ή κηρυγμένο δάσος, τι κάνεις; Αλλωστε, κι αν ήθελες να απαλλαγείς -σε αυτό το σημείο φτάσαμε- από την ακίνητη περιουσία σου είναι αδύνατον. Κανείς δεν αγοράζει αν δεν πέσει η τιμή σε εξευτελιστικά επίπεδα. Αν όμως οι του Οικονομικών, που έχουν στοχοποιήσει σπίτι και αυτοκίνητο, έχουν κάποια μέθοδο «να τρώγονται» τα τούβλα, θα είχε λυθεί αυτομάτως το ζήτημα. Το κύριο είναι ότι όχι μόνον δεν «τρώγονται», αλλά ούτε και... ξεπουλιούνται. Γιατί περί αυτού, εν τέλει, πρόκειται. Και αυτό δεν αφορά στην ιδιωτική περιουσία, αλλά και σε εκείνη που προσφέρεται προς αποκρατικοποίηση. Εχουν πλακώσει οι πάσης φύσεως «αετονύχηδες», που βάζοντας στο πέτο την ταμπέλα «επενδυτές» έρχονται με την πεποίθηση ότι, λόγω της οικονομικής μας κατάστασης, μπορούν να πάρουν τα πάντα «μπιρ παρά». Φυσικά, όταν θα έρθουν οι καλές μέρες -γιατί θα έρθουν, όσο κι αν κρώζουν περί του αντιθέτου-, τότε θα σκεφτούμε αν δίκαια έπραξαν οι αρμόδιοι...
Πάντως , η αλήθεια να λέγεται, αυτή τη στιγμή οι έντιμοι, οι φιλότιμοι, οι υπεύθυνοι Πολίτες δουλεύουν για να πληρώνουν τα αλλεπάλληλα φορολογικά χαράτσια τα οποία αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού, αν σκεφτεί κανείς ότι πρέπει να πληρώσουμε φόρους ακίνητης περιουσίας τριών ετών σε ένα εξάμηνο. Γιατί; Επειδή οι υπηρεσίες του κράτους δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Πόσο να αντέξει κανείς...