Το λάθος, ή μάλλον η αδυναμία, της σημερινής πολιτικής είναι ότι προσπαθεί να στεγάσει την ψυχολογική κατάρρευση σε έναν πρωτογενή, και μάλλον τυφλό, ρεαλισμό. Δεν βγαίνουν οι λογαριασμοί· το θέμα όμως είναι ότι μαζί με τους λογαριασμούς δεν βγαίνει και η ζωή μας. Φταίνε οι Ευρωπαίοι λογιστές; Σίγουρα φταίνε. Φταίει όμως και η αδυναμία μας να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις του αυτοπροσδιορισμού μας αφήνοντας τον τόπο να βουλιάζει στη μικρότητα, προσμένοντας απαθείς τον αλληλοσπαραγμό. Τα χάσαμε όλα; Ελάτε τώρα, μένει η φωνή του Γκάτσου. Και η ελπίδα πως, κάποια στιγμή, θα φανεί και καμιά ιδέα για να στεγάσουμε το συλλογικό μας αίσθημα. Και ας μην είναι μεγάλη. Ας είναι και μικρή. Αρκεί να είναι ιδέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου