Εναν χρόνο μετά το πρωτόγνωρο για την πολιτική ιστορία του τόπου εγχείρημα της τρικοματικής κυβέρνησης, η ζωή δείχνει ότι η συνεργασία απαιτεί αμοιβαίες υποχωρήσεις και γενναιότητα από όλες τις πλευρές.
Η ανάγκη που οδήγησε στη δημιουργία αυτής της κυβέρνησης δεν έχει εκλείψει και τώρα παρά ποτέ αποκαλύπτεται πως μόλις φανεί λίγο φως στην άκρη του τούνελ επιστρέφουμε στις κακοδαιμονίες του παρελθόντος.
Η χώρα συνεχίζει να κινείται στο όριο και παρότι έχει κάνει βήματα για να διασφαλίσει την παραμονή της στο ευρώ και να αποφύγει τον όλεθρο χρειάζονται ακόμη υπομονή, επιμονή και ρεαλισμός για να μην πάνε χαμένες τόσες θυσίες και βάρη που σηκώνουν με δυσκολία και πόνο οι πολίτες. Τίποτε από όσα έγιναν έως τώρα δεν ήταν εύκολο και χωρίς κόστος για όλους, αλλά η κοινωνία απέδειξε, κόντρα στις προβλέψεις, μεγαλύτερη αντοχή και κατανόηση εκπλήσσοντας θετικά με την ωριμότητά της. Αυτή η στάση όμως δεν πρέπει να παρερμηνευθεί και να γίνει κατάχρηση της ανοχής των πολιτών που προφανώς κατανοούν τις δυσκολίες και υπομένουν αλλά δεν αντέχουν τον εμπαιγμό.
Καθήκον των τριών πολιτικών αρχηγών είναι να κλειστούν σε ένα δωμάτιο και να μη βγουν από εκεί μέχρι να καταλήξουν σε μια συμφωνία ουσίας και μακράς πνοής για τις μεταξύ τους σχέσεις αλλά πρωτίστως για το πώς θα δουλεύει παραγωγικά και αποτελεσματικά η κυβέρνηση. Ας ξεπεράσουν επιτέλους τις αμφιθυμίες και τις διαδικαστικές αντιρρήσεις. Εχουν χρέος να υπηρετήσουν με αφοσίωση την εντολή του λαού και να δώσουν λύσεις στα προβλήματα της χώρας με υπέρβαση όσων δηλητηριάζουν την επικοινωνία τους.
Είναι και οι τρεις έμπειροι πολιτικοί και γνωρίζουν άριστα τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις της Ελλάδος. Ως εκ τούτου οφείλουν να τολμήσουν το αυτονόητο που είναι η ειλικρινής συνεργασία και συνεννόηση και να αφήσουν στην άκρη κάθε σκέψη ή πρωτοβουλία που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές και τον τόπο σε περιπέτειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου