Οι κυβερνώντες δεν είχαν καμία διάθεση να το καταλάβουν: δεν μπορείς να κυβερνάς με διατάγματα, στα όρια, αν όχι έξω από τα όρια, του πολιτεύματος και να λαμβάνεις τέτοιου είδους αποφάσεις με αυτό τον αυταρχικό τρόπο. Πολύ περισσότερο, όταν θέτεις στο στόχαστρο την ενημέρωση, που είναι υπέρτερης τάξεως ζήτημα και όταν η λογική πίσω από αυτές τις αποφάσεις έχει να κάνει με μια «πυγμή» που θα καλύψει τις πραγματικές αποτυχίες…
Αυτή η διεθνής κινητοποίηση έκανε και πολλούς στην Ελλάδα να σκεφτούν πέρα από τη μύτη τους και να καταλάβουν ότι το ζήτημα είναι άλλης τάξεως και πολύ πιο σοβαρό από το αν τους αρέσει ή δεν τους αρέσει το πώς λειτουργεί η ΕΡΤ με τις όποιες δεδομένες στρευλώσεις της. Τους έκανε να καταλάβουν ότι δεν μπορεί μια δημοκρατία να κινείται με αυτό τον τρόπο του απροκάλυπτου αυταρχισμού και της δημαγωγικής αξιοποίησης των όποιων, δικαίων ή μη, αντανακλαστικών στα οποία «πόνταρε» η κυβέρνηση μέχρι να την ταρακουνήσει ο διεθνής παράγοντας, που έδωσε και στις ευρείες κινητοποιήσεις μία εντελώς άλλης τάξεως υπόσταση στα μάτια όσων έκαναν ότι δεν καταλαβαίνουν…
Η κυβέρνηση όμως δεν μπόρεσε να κατανοήσει τι αντανακλαστικά ξυπνά διεθνώς αυτή της η αυταρχική κίνηση. Πίστεψε ότι θα μείνει στο επίπεδο «κοντράρω τους συνδικαλιστές και τη διαφθορά», κάτι που όχι απλώς δεν είχε κάνει εδώ και ένα χρόνο, αλλά, αντιθέτως, είχε γεμίσει την ΕΡΤ με κομματικούς διορισμούς βάση ποσόστωσης… Σκέφτηκαν ότι η κοινωνία έχει βαρεθεί πια με όλο αυτό, το οποίο όντως υπάρχει, αλλά με συνδημιουργούς τους ίδιους τους κυβερνητικούς, αλλά δεν είδαν το παγόβουνο που βρισκόταν πίσω από αυτή την πρόχειρη, επιπόλαιη ανάγνωση της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου